Eskilstuna
Eskilstuna est urbs in Sudermannia ad flumen Eskilstunam sita, caput municipii Eskilstunensis atque urbs maxima Sudermanniae. Urbs ipsa circiter 70 000 incolarum habet. [1]
Locus: 59°22′38″N 16°30′46″E
Numerus incolarum: 69 948
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Eskilstuna
Gestio
Geographia
Antiqua Eskilstuna, quae olim Tuna appellabatur et origo atque nucleus hodiernae urbis est, iam plus quam mille annos hoc loco stetit. Urbs anno 1659 rite condita est, sed eius radices multo antiquiores sunt et ad plus mille annos retro pertinent.
Historia
recensereEskilstuna nomen suum a sancto Aeschilo[2], episcopo et martyre, accepit, cuius cultus apud Tunam, nomen antiquum urbis, vigebat. Nomen urbis primum in litteris anno 1285 apparet, in epistula quae antiquissimum documentum de Eskilstuna servatum in Tabulario Nationali Suecico (Riksarkivet) est.[3] In hac epistula nomen urbis 'Eskelstuna' scribitur. Documentum ipsum, datum die festo Sancti Benedicti Abbatis (21 Martii) anno 1285, tractat de donatione bonorum ad domum Ordinis Hospitalariorum Sancti Ioannis Baptistae in Eskilstuna, quod demonstrat iam tunc urbem sedem huius ordinis religiosi fuisse.
Epistula incipit verbis "Frater Ebbo sacerdos humilis prior sancte domus hospitalis ierosolimitani beati johannis baptiste in eskelstunum totusque conventus ibidem"[3] quae testantur Eskilstunam eo tempore non solum locum habitatum fuisse, sed etiam centrum religiosum notabile. Praesentia Ordinis Sancti Ioannis Hierosolymitani, qui etiam Iohannitae appellabantur, Eskilstunam praecipuum religionis et pietatis centrum in regione medio aevo fecit.
Industria
recensereEskilstuna longa historia industriae, praesertim in metallis et ferro fabricandis, clara est. Saeculo XVI, Carolus IX, dux Sudermanniae, industriam promovere studuit, ut urbem in centrum artis metallurgicae converteret.
Cultura et Monumenta
recensereAedificia historica urbem nobilitant, inter quae eminent ecclesia Fors saeculo XI condita et officinae Rademacheri saeculo XVII aedificatae. Urbs etiam hortos et musea plurima habet, quae hereditatem industrialem illustrant et memoriam artis fabricatoriae conservant.
Infrastructura
recensereUrbs vias communicationis et infrastructuram amplas habet, quae ad eius incrementum industriale multum contulerunt. Canales et ferriviae magni momenti fuerunt ad urbis commercium augendum. Viae principales, ut E20, ac viae regionales 53 et 56 Eskilstunam cum aliis oppidis maioribus coniungunt.
Notae
recensere- ↑ Res.
- ↑ sive Eskillus; cf. J.E. Stadler: "Eskillus, S." - apud: Vollständiges Heiligen-Lexikon, tomus 2. Augustae Vindelicum 1861, p. 89-90
- ↑ 3.0 3.1 https://web.archive.org/web/20240926142847/https://sok.riksarkivet.se/sdhk?SDHK=1304&postid=sdhk_1304