Conventus in die Trium magorum
Conventus in die Trium magorum (Theodisce Dreikönigstreffen) habet quotannis Factio democratica liberalis Germaniae (FDP) ex annis 1860. In cursu temporum hoc concilium factum est spectaculum illustre, cui magnum momentum pro tota Germania attribui potest.
Historia
recensereIam anno 1866 coetus primus die Epiphaniae sese congregaverat. Postquam Factio emolumentorum (Fortschrittspartei) mense maio 1864 in duos ramos divisa est, Iulius Haußmann, Carolus Mayer et Ludovicus Pfau mense 1864 Factionem democraticam popularem (Demokratische Volkspartei, DVP) condiderunt Eslingae. Ut fundamentum magis solidum fieret, anno insequenti societates populares plures natae sunt: illae die Trium Magorum[1] anno 1866 prima vice Stutgardiae se viderunt.[2]
Inde ab anno 1920 in vigilia vicarii politici factionis Virtembergiensis colloquebantur, antequam die 6 Ianuarii dies factionis Deutsche Demokratische Partei (DDP) celebraretur.[3] Quoniam nazistae rem interruperunt, non ante annum 1946 iterum coeptum est: quod in principio factio recondita (Demokratische Volkspartei) (DVP) propulsit et postea factio FDP.[4]
Anno 1952 institutum est, ut semper in vigilia dies liberalium Virtembergiensium futurus esset et claudendus modum in iucundum. Quibus vesperis iocularibus nomen Dreikönigsball (cum ballatione) et Bunter Abend datum est; tunc liberales ex omnibus Germaniae plagis invitantur. Isto die liberales laborem anuarium annuntiant atque incipiunt.
Nimirum dies festus 6 Ianuarii eligitur, qui omnibus in sobrietate necessitatem rerum novarum incipiendarum ante oculus ponat gaudiis nataliciis finitis.
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad congressum liberalium in die Epiphaniae spectant. |
- pagina domestica factionis de istis conciliis
- "Erstes Dreikönigstreffen nach dem Zweiten Weltkrieg vor 65 Jahren" - apud: archivum Frederici Neumann
Notae
recensere- ↑ nominis origo
- ↑ Paul Rothmund et Erhard R. Wiehn: Die FDP/DVP in Baden-Württemberg und ihre Geschichte, Stutgardiae 1979, p. 64; historici hodierni coetus XXIII indagare potuerunt.
- ↑ Rothmund (1979), p. 144
- ↑ Rothmund (1979), p. 325