Chartae lusoriae
Chartae lusoriae,[1] chartulae lusoriae,[2] vel chartularum (lusoriarum) fasciculus,[3] plerumque sunt quinquaginta duae chartulae ex chartone vel plastica factae, quae ad ludendum, artificia magica, vaticinandum adhibentur.
In fasciculis chartarum hodiernis sunt quattuor familiae: corda (♥), rhombuli (♦), spicula (♠), trifolia (♣), et in quaque familia rex, regina, eques, decas (10), enneas (9), ogdoas (8), heptas (7), senio (6), pentas (5), quaternio (4), trias (3), dyas (2), monas.[4] Rex valet numerum 13, regina 12, eques 11 et monas sive 1 sive 14.
Nonnulli chartarum fasciculi continent plerumque duos aut tres scurras.[5] Scurrae in quibusdam ludis adhibentur, et valent quascumque fasciculi chartas. Praeter cartas quinquaginta duos in ludorum serie, in fasciculo cartarum interdum etiam quae vulgo "Joker" nominantur, continentur; sunt enim cartae, quae in nonnullis ludis locum alterius cuiuslibet cartae tenere possunt. Solent duae vel tres, interdum etiam una sola, interdum rarius quam tres Jokeres esse. Uti Jokeres ludus specificus postulat. Saepe Jokeres ex ludo eliduntur antequam ludus incipiat.
-
Fasciculus.<--
-
Chartae Hispanicae.
Est etiam Lakana in nonnullis fasciculis cartarum, carta alba facie notata. Hanc cartam uti substitutum aut adhiberi ad instar Jokeris extra ludum possunt. In usitato cartarum fasciculo Russico, literae As et imagines notari solent hoc modo: «Т» = Туз (As), «К» = Король (Rex), «Д» = Дама (Regina), et «В» = Валет (Valet).
Aliquando tentatum est quintam terram (ut exempli gratia "kotkat") addere, sed haec notio nondum obtinuit.
Sunt chartae lusoriae alius et antecedens, exemplo Magia: aut, Congressus.
Historia
recensere
Verba quae insequuntur vicificanda sunt ut rationibus qualitatis et Latinitatis propositis obtemperent. Quaesumus ut paginam emendes. |
Tabulae lusoriae in Sinis saeculo? ortam esse creduntur. Est etiam ratio quam ludos chartae in Imperio Romano decessorem habuit. Cards? ludentes per itinera commercia in Europam venerunt aliquando medio Aevo. Tabula chartarum ornata primum anno 1377 descripta est. Johannes? monachus fuit de Rheinfelden? qui CC? relationem in mediaevali lingua scripsit quomodo homines in cotidiana eius ambitu tabellarum tabularum ostenderunt. Johannes vidit ornatam mundi descriptionem ordinate et eius potentiae structuras cum rege in summitate.? Per hoc tempus, ludi chartae populares? in Europa facti sunt et a quibusdam principibus interdicti sunt. Saeculo XV, largiores chartulae lusoriae imprimi coeperunt cum incisis lignis, quae symbola habebant in argumento gladiorum, fustium, calicum et nummorum. In 1480s,? Gallia incepit chartas lusorias simpliciores et viliores imprimere, ubi symbola ad ligones, fustes, adamantes et corda faciliores erant, qui stilus omnium fere ornatorum factus est. Saeculo duodevicesimo, card? ludi populares? in Suetia facti sunt. Descriptio chartarum gallica ab annis 1560 reperiri potest in museo historico Lund, sub stabulis chori ecclesiae repertis.
Genera apertae
recenserePlures variae tabulae cinematographicae ludis adhibitae sunt. Tota una dominatur in Suecia (et multis aliis regionibus) ornata Franco-Anglica est. Aliae tabulae sunt Tarot Deck, Guido Deck, Hispanica Deck, Germanica Deck, Italica Deck , et Helvetia Circumda . Sunt etiam decorae speciales quae solum pro ludis quibusdam proprietatis adhibentur, ut UNO, Cadens et Fluxx, vel pro lusoriis colligendis ut Magic: Congregatio .
Chartiludia
recensereNotae
recensere- ↑ Reijo Pitkäranta, Suomi-latina-suomi-sanakirja: Lexicon Finnico-Latino-Finnicum (Helsinki: 2002), sub voce korttipakka.
- ↑ John C. Traupman, Latin and English Dictionary, ed. tertia (Novi Eboraci: Bantam Dell, 2007), 620, s.v. playing cards.
- ↑ Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok, editio secunda (Holmiae: Norstedts Akademiska Förlag, 2009), sub voce kortlek.
- ↑ Ludus chartarum seu foliorum dialogus.
- ↑ Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok, editio secunda (Holmiae: Norstedts Akademiska Förlag, 2009), sub voce joker.
- ↑ Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok, editio secunda (Holmiae: Norstedts Akademiska Förlag, 2009), sub voce patiens.
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad chartas lusorias spectant. |