Cemanahuac

Cemanāhuac in mythologia Azteca est universum seu mundus. Gentes mesoamericae ut tribus spatiis planis in aream vacuam omnes res sitas censebantur.

Haec commentatio vicificanda est ut rationibus qualitatis propositis obtemperet. Quapropter rogamus ut corrigas, praecipue introductionem, formam, nexusque extra et intra Vicipaediam.

Inferorum octo gradus. Codex Vaticanus A.

Nomen

Origo vocabuli Navatlaci cemanāhuac incerta est. Tametsi vulgo creditur a cem- 'omnia' atque ānāhuac, quod vicissim a verbis ā(-tl) 'aqua' et -nāhuac (praepositio 'ad, prope') , vere e verbo cemanāhuatl 'mundus' oritur.

Quomodo orbis terrarum divisus sit

Olim Magna Mater et Pater omnium quattuor liberos genuerunt: Xipe Tótec, Tezcatlipoca, Quetzalcóatlus et Huitzilopochtli). Artem creandi ex parentibus suis didicerant atque post sescentos annos universum restituerunt.

Inter omnes deos totum universum dividerunt: ad oceanum Tlaloc atque Chalchiutlique, Tlaltecuhtli Tlacihuatlque ad terram, ad ignem Xiuhtecuhtli Chanticusque atque ad inferos Michtlantecuhtli Mictecacihuatl missi sunt.