Haec commentatio vicificanda est ut rationibus qualitatis propositis obtemperet.

Quapropter rogamus ut corrigas, praecipue introductionem, formam, nexusque extra et intra Vicipaediam.

Cemanāhuac in mythologia Azteca est universum seu mundus.[1] Gentes mesoamericae ut tribus spatiis planis in aream vacuam omnes res sitas censebantur. [2]

Inferorum octo gradus. Codex Vaticanus A.

Origo vocabuli Navatlaci cemanāhuac incerta est. Tametsi vulgo creditur a cem- 'omnia' atque ānāhuac, quod vicissim a verbis ā(-tl) 'aqua' et -nāhuac (praepositio 'ad, prope') [3], vere e verbo cemanāhuatl 'mundus' oritur.

Quomodo orbis terrarum divisus sit

recensere

Olim Magna Mater et Pater omnium quattuor liberos genuerunt: Xipe Tótec, Tezcatlipoca, Quetzalcóatlus et Huitzilopochtli). Artem creandi ex parentibus suis didicerant atque post sescentos annos universum restituerunt.

Inter omnes deos totum universum dividerunt: ad oceanum Tlaloc atque Chalchiutlique, Tlaltecuhtli Tlacihuatlque ad terram, ad ignem Xiuhtecuhtli Chanticusque atque ad inferos Michtlantecuhtli Mictecacihuatl missi sunt.