Cegla
Italiae municipium
Vide etiam paginam discretivam: Cilia (discretiva).
Cegla[1][2] (-ae, f.) seu Cilia[2][3] (-ae, f.) (Italiane: Ceggia) est oppidum Italiae et municipium, circiter 6 200 incolarum, in Regione Venetia et in Urbem metropolitana Veneta situm. Incolae Ceglenses seu Cilienses appellantur.
CeglaRes apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 45°41′0″N 12°38′0″E
Numerus incolarum: 6 095
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Cegla: situs
Locus: 45°41′0″N 12°38′0″E
Numerus incolarum: 6 095
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Urbs metropolitana Veneta
Geographia
Superficies: 22.1 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Cesaltum, Civitas Sancti Donati Plavis, Fanum Sancti Steni Liquentiae, Turris da Musto
Territoria finitima: Cesaltum, Civitas Sancti Donati Plavis, Fanum Sancti Steni Liquentiae, Turris da Musto
Tabula aut despectus
.svg)
.jpg)
Insigne
recensere
Alia nomina
recensereAlia nomina municipii sunt: Cilia Maris,[1][4] Cigla,[2] Cilium Maris,[1][4][5] Ceggia.[6]
Clari cives
recensereNati
recensereAedificia egregia
recensere- Ecclesia S. Vitalis Martyris
- Casa Canonica (XV sec.)
- Casa Carrer (XVI sec.)
- Villa Bragadin (XVI sec.)
- Villa Carnielli (XVIII sec.)
- Villa Ferrari - Perazza (XVIII sec.)
- Villa Loro di Motta (XIX sec.)
- Villa Marcello Loredan (XVII sec.)
- Villa Pugnalin - Valsecchi (XVIII sec.)
- Villa Ramon (XIX sec.)
- Villa Zanazzo (XVIII sec.)
- Pons Romanus.
Ecclesia Catholica Romana
recensereFractiones, vici et loci in municipio
recensereFractiones
recensere- Gainiga
Municipia finitima
recensereCessalto (TV), San Donà di Piave, San Stino di Livenza, Torre di Mosto.
Nexus interni
- Venetiam (regionem),
- Urbem metropolitanam Venetam,
- Provinciam Venetam (provinciam abrogatam),
- Venetias (urbem),
- Municipium Italiae.
Nexus externi
recensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Ceglam spectant. |
Pinacotheca
recensere-
Collocatio finium municipii in Urbe metropolitana Veneta.
Notae
recensere- ↑ 1.0 1.1 1.2 Terre della Venezia orientale. Guida turistica e culturale - Laura Pavan, Ediciclo Editore, 2007 - 156 pagine
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Venezie sepolte nella terra del Piave: duemila anni fra il dolce e il salso - Wladimiro Dorigo, Viella, 1994 - 440 pagine
- ↑ www.italiapedia.it
- ↑ 4.0 4.1 R. Ambrogio, Nomi d'Italia. Origine e significato dei nomi geografici e di tutti i comuni (Novariae: Istituto Geografico De Agostini, 2009)
- ↑ www.comuni-italiani.it
- ↑
Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)
 |