Catharina Medicaea

Catharina Medicaea,^[1]^[2] nomine pleniori "Catharina Maria Romula Laurentii filia a Medicaeis" (Florentiae nata die 13 Aprilis 1519; mortua Blesis die 5 Ianuarii 1589), fuit ab anno 1547 regina Franciae, uxor regis Henrici II, cui iam anno 1533 nupserat. Illo anno 1559 mortuo, Catharina, mater regum trium iuvenum, regimini Franciae fere usque ad mortem praefuit. Filiorum enim duo ante eam obierunt, videlicet Franciscus et Carolus. Henricus ultimus paulo post matrem mortuam necatus est.

Nuptiae Catharinae et Henrici anno 1533 a papa Clemente VII celebratae: pictura muralis a Georgio Vasari in Palatio Veteri Florentiae anno fere 1550 facta

Catharina regina ab incognito anno circiter 1550/1555 picta (Porticus Officiorum Florentiae)

Catharinae iuventus

Catharina in familia potentissima nata est, sed tempore nefasto; mortua enim erit mater Magdalena de Turre Arverniae eodem mense, mense insequenti mortuus erit pater Laurentius Petri filius Medices, urbis Florentiae valde florentis dominus. Dum puellula annum aetatis quartum agit, germanus Iulius Iuliani filius Medices papa electus est nomenque "Clemens VII" sumpsit, successor brevi intervallo Ioannis Laurentii filii Medices qui sub nomine "Leo X" matrimonium patris et matris Catharinae suaserat, societate sua cum rege Francico Francisco I contra imperatorem Maximilianum ita confirmata.

Sub cardinalis Silvii Passerini tutelá, delegati pontificalis, Catharina Florentiae in palatio Medicaeo habitabat, "duchessina" a populo nuncupata; pater enim dux Urbini fuerat, sed successore Francisco Maria de Ruvere. Anno 1527, rebus novis in Florentia motis, cardinale eiecto, Catharina civium captiva in conventu Muratarum^(it) inclusa est per tres annos quos omnis vitae felicissimos fuisse postea confessa est. Florentia ab imperatore Carolo V obsessa et anno 1530 devicta Catharina liberata Romam ad tutelam papae ipsius missa est, qui de connubio virginis mox tractare coepit. Iacobum regem Scotorum candidatum reiecit, Henricum autem, filium regis Francici Francisci I natu alterum, appetenter accepit. Matrimonium Massiliae die 28 Octobris 1533 in ecclesia Augustinorum^(fr) non iam consecrata celebratum est.

Catharina Henrici consors

Clemente VII anno insequenti mortuo, dote non absoluta, matrimonii mox paenitebat tam Francisco patri quam Henrico ipso, qui amasias suas retinebat, filiam e Philippa Duci anno 1537 genuit, Dianam de Pictavio dilectissimam ab anno 1538 frequentabat. Interdum fratre natu maiori anno 1536 mortuo Henricus iam haeres apparens filiorum legitimorum defectionem instanter urgebat. Catharina autem, quae ab eodem anno iure marito ducissa Britanniae erat, non ante annum 1544 filium peperit, consiliis Ioannis Fernelii medici aulae regiae de conceptione datis. Inde usque in annum 1555 liberi octo ei nati sunt, inter quos filii tres qui reges Franciae fuerint, Franciscus natu maximus, Carolus anno 1550 natus, Henricus anno 1551.

Francisco I anno 1547 mortuo Catharina regina Henricusque rex, huius nominis secundus, facti sunt. Incoronata est in basilica Sancti Dionysii die 10 Iunii 1549. Iam anno 1548 desponsus est filius primogenitus Franciscus cum Maria Stuarta, regina Scotorum, quae ab eo anno Lutetiae apud aulam Catharinae educata est.

Filia Elisabetha Valesia Carolo rege Asturiarum, filio Philippi II Hispani, desponsa est. Quibus nuptiis propter invaliditate Caroli abruptis, anno 1559 Elisabetha Philippo ipso promissa est. Inter ferias nuptiales die 22 Iunii 1559 celebratas rex Henricus, pater virginis, malo casu gravissime vulneratus die 10 Iulii eiusdem anni mortuus est.

Catharina vidua e tutela filii Francisci fere exclusa est, qui annum sextum decimum agens rex pleno iure factus est, consiliariis praecipue fratribus Francisco de Guisa (Henrici olim contubernio) et Carolo cardinali de Lotharingia, qui avunculi fuerunt Mariae Stuartae, iuveni regi coniugis. Tumultu religioso his annis saeviente, Ludovicus Borbonius, princeps Condaeus, bellum contra Hugenotos cum privato suo exercitu gerere coepit, sed iussu Catharinae ad aulam revenit ibique incarceratus et morte damnatus est. Rege mox aegrotante, fratre Carolo annum decimum agente, Catharina pactum concludit cum Antonio Borbonio "principe sanguinis" tutore regni de iure, quo hic tutelam futuram renuntiaverit, illa fratrem Ludovicum Borbonium inermem e carcere liberaverit.

Catharina regni tutrix

Ita rege Francisco die 5 Decembris 1560 mortuo Carolus ad regnum succedit, annum undecimum agens, sed placitis Consilii Privati, fratribus Borboniis adnuentibus, Catharina tutelam potestate plenissima suscepit.

Rerum gestarum scriptores de Catharina dissentiunt, quia bellis religiosis interfuit. Nonnulli multos protestantes inter diem 24 ac 25 Augusti 1572 (Francogallice Nuit de la Saint-Barthélemy) Lutetiae interfectos esse consilio eius dicunt. In Abbatia Sancti Dionysii sepulta est.

Notae

↑ "Catharina Medicaea": apud Camena (p. 398 apud Google Books)
↑ "Catharina a Medicaeis": vide disputationem nostram

Bibliographia

Denis Crouzet, Le haut cœur de Catherine de Médicis. Une raison politique aux temps de la Saint-Barthélemy. Lutetiae: Albin Michel, 2005 ISBN 2-226-15882-0
Janine Garrisson, Catherine de Médicis: l'impossible harmonie. Lutetiae: Payot, 2002. ISBN 2-228-89657-8
R. J. Knecht, Catherine de' Medici. Londinii: Longman, 1998. ISBN 0-582-08241-2
Jean-Hippolyte Mariéjol, Catherine de Médicis. Lutetiae: Tallandier, 2005. ISBN 2-84734-226-5
J. E. Neale, The Age of Catherine de Medici. Londinii: Jonathan Cape, 1943
Jean-François Solnon, Catherine de Médicis. Lutetiae: Perrin, 2003
Thierry Wanegffelen, Catherine de Médicis: le pouvoir au féminin. Lutetiae: Payot, 2005. ISBN 2-228-90018-4

De artium patronatu

Frances Yates, The Valois Tapestries. 2a ed. Londinii: Routledge, 1975. ISBN 0-415-22043-2
Alexandra Zvereva, Les Clouet de Catherine de Médicis. Lutetiae: Somogy, 2002. ISBN 2-85056-570-9

Nexus interni

Nexus externi

Lexica biographica: Gran Enciclopèdia Catalana • Den store danske • Deutsche Biographie • Dizionario biografico degli Italiani • Treccani • Store norske leksikon • Большая российская энциклопедия •

Vicimedia Communia plura habent quae ad Catharinam Medicaeam spectant (Caterina de' Medici, Catherine de' Medici).

"Catherine de Médicis" apud Les derniers Valois

[1] "Catharina Medicaea": apud Camena (p. 398 apud Google Books)

[2] "Catharina a Medicaeis": vide disputationem nostram

[1]

[2]