Casparus Bartholinus (secundus)

Casparus Bartholinus Secundus (vulgo Caspar Thomsen Bartholin) natus die 10 Septembris 1655 Hafniae – mortuus die 11 Iunii 1738) fuit anatomista Danicus, qui primus descripsit "glandulas Bartholini" anno 1677.

Nulla Vicipaediae Latinae pagina huc annectitur. Quaesumus in alias commentationes addas nexus ad hanc paginam relatos. Quo facto hanc formulam delere licet. Català No hi ha cap article a la Viquipèdia en llatí que enllaci amb aquest. Si us plau, aneu a una pàgina relacionada amb el tema i afegiu-hi un enllaç que dirigeixi el lector cap aquí. Un cop ho hagueu fet, podreu esborrar la plantilla. Deutsch Kein anderer Artikel der lateinischen Vicipaedia verweist auf diesen. Bitte füge in einem nahverwandten Artikel einen Verweis hierhin ein. Sobald dies geschehen ist, kann diese Vorlage entfernt werden. English No other page on the Latin Vicipaedia links to this. Please go to a closely related page and insert a link pointing here. Once that is done, this header can be deleted. Esperanto Neniu alia paĝo de la latinlingva Vikipedio havas ligilon al tiu ĉi paĝo. Bonvolu iri al teme proksima artikolo kaj meti ligilon tien ĉi. Poste vi rajtas forigi la atentigilon pri ligilmalĉeesto. Italiano Nessun'altra pagina sulla Wikipedia in latino si collega a questo articolo. Vai a una pagina strettamente correlata e inserisci un link che punta qui. Fatto ciò, questa intestazione può essere cancellata. Ostendere Recensere Historiam inspicere

De ovariis mulierum et generationis historia epistola anatomica, 1678

Vita

Natus est in eximia familia hominum peritorum. Erat filius theologi et anatomistae Thomae primi Bartholini et frater theologi Ioannis Bartholini. Inventio tamen glandarum Bartholini saepe falso tribuitur avo suo, Casparo Bartholino, primo.

Casparus Bartholinus medicinam discere coepit anno 1671, cum 16 annos esset natus. Anno 1674, cum non plus quam 19 annos esset natus, nominatus est professor apud Universitatem Hafniensem a rege Christiano IV, cum tandem ei liceret apud alias nationes studia sua persequi. Quae nominatio scilicet facta est intercedente patre. Per tres annos postea studia persecutus est in Nederlandia, Gallia (ubi laboravit cum anatomista parisiensi Iosepho-Guichardo Du Verney) et in Italia.

Postquam rediit in Daniam, adeptus est cathedram, et docebat anatomiam et physicam. Fuit etiam ter rector Universitatis Hafniensis. Hic, discipulo Nicolao Stensen socio, persecutus est sua studia magni momenti de systemate glandulari.

Postea, Casparus Bartholinus interesse rei publicae coepit. Anno 1709 erat iudex apud Iudicium supremum, anno 1719 procurator generalis et anno 1724 Minister Oeconomiae.

Opera

• (De tibiis veterum et earum antiquo usu apud Google Books). Romae: B. Carrara, 1677 (Nam Bartholinus etiam de musica scripsit)
• (De ovariis mulierum et generationis historia epistola anatomica apud Google Books). Amstelodami: J. H. Wetstein, 1678