Carolus Mauritius de Talleyrand-Périgord
Res apud Vicidata repertae:
Nativitas: 2 Februarii 1754, 13 Februarii 1754; Lutetia
Obitus: 17 Maii 1838; Lutetia
Patria: Francia
Obitus: 17 Maii 1838; Lutetia
Patria: Francia
Officium
Consociatio
Familia
Genitores: Charles-Daniel de Talleyrand-Périgord; Alexandrine Victoire Eléonore Damas
Coniunx: Catherine Grand
Proles: Charles Joseph, comte de Flahaut, Pauline de Talleyrand-Périgord
Familia: House of Talleyrand-Périgord
Coniunx: Catherine Grand
Proles: Charles Joseph, comte de Flahaut, Pauline de Talleyrand-Périgord
Familia: House of Talleyrand-Périgord
Memoria
Laurae: Crux magna Legionis Honoris, Ordinis Sancti Spiritus eques, Ordinis Sancti Michaelis eques, Ordinis Velleris Aurei eques, Ordo Alexandri Nevensis, Ordo Aquilae Nigrae, Ordinis Sanctae Annae classis prima, Ordo Sancti Andreae, Ordo Elephantis, Ordo Sancti Stephani Hungarici, Ordo Imperialis Leopoldi, Ordo Aquilae Rubrae, Ordo Sancti Huberti, Ordo Coronae Rutaceae, Ordo Ludovici Hessi, Ordo Sancti Ianuarii, Ordo Sancti Ferdinandi et Meritorum, Order of the Lion and the Sun, grand cross of the Order of Saint Joseph, Grand Cross of the Order of the Immaculate Conception of Vila Viçosa, Grand Cross of the Order of the Redeemer
Sepultura: Château de Valençay
Sepultura: Château de Valençay
Carolus Mauritius de Talleyrand-Périgord seu simpliciter Talleyrand[1] (Lutetiae natus die 2 Februarii 1754; ibidem die 17 Maii 1838 mortuus) fuit presbyter ac episcopus Catholicus et postea vir publicus et legatus Francicus tam inter Rerum Francicarum eversionem quam Napoleone, Ludovico XVIII, Carolo X imperantibus.
Hospes a multis laudatus, Antonini Carême patronus, opus gastronomicum Grimod de la Reynière favebat.[2]
NotaeRecensere
- ↑ Fortasse licet "Talleyrandus", sicut in carmine macaronico satyrico: "Au bas de son portrait écrire en lettres d'or Vivat Talleyrandus fourbum imperator!" (col. 1760 apud Google Books)
- ↑ Grimod de la Reynière et al., Almanach des gourmands vol. 5 (1807) p. xiii
BibliographiaRecensere
- Emmanuel de Waresquiel, Talleyrand. Le Prince immobile. Lutetiae, 2003. ISBN 2-213-61326-5
- De re convivali
- "Talleyrand et le congrés de Vienne" in Les Cahiers de la gastronomie n° 7 (2011)
- M. Isid. Bourdon, "Le Prince de Talleyrand" in C. F. A. Fayot, ed., Les Classiques de la table (Lutetiae, 1843) pp. 518-520
- "Quelques explications préliminaires" in C. F. A. Fayot, ed., Les Classiques de la table: édition usuelle (Lutetiae, 1846) pp. iv-v
Nexus externiRecensere
Vicimedia Communia plura habent quae ad Carolus Mauritius de Talleyrand-Périgord spectant. |
- Hubertus Kohle, "TALLEYRAND-PÉRIGORD, Charles-Maurice de" in Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon vol. 15 (Herzberg, 1999. ISBN 3-88309-077-8) , columnae 1375–1376 (Theodisce)
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes! |