Brennus (municipium)
Vide etiam paginam discretivam: Brennus (discretiva).
Brennus[1][2] (-i, m.) (alia nomina[3]: Brenner, Pyreneus[4]) (Italiane: Brennero; Theodisce: Brenner) est oppidum Italiae et municipium, in Regione Tridentino-Alta Athesia/Tirole Meridionali et in Provincia Libera Bauzanensi (Alta Athesia/Tirolis Meridionalis) situm. Incolae Brennenses, Brennerini appellantur
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 46°56′20″N 11°26′43″E
Numerus incolarum: 2 328
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Brenner, Brennero
Locus: 46°56′20″N 11°26′43″E
Numerus incolarum: 2 328
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Brenner, Brennero
Gestio
Procuratio superior: Provincia Bauzanensis
Geographia
Tabula aut despectus
Municipium pertinet ad Communitatem Comprehensorialem Vipitinam.
Brennus Municipium Mercatum vel Burgata est.
Insigne
recensereGeographia
recensereSermones
recensereAnno | Italiane | Germanice | Dolomianice |
---|---|---|---|
2012 | 18,64% | 80,86% | 00,50% |
Fractiones, vici et loci in municipio
recensereLoci
recensereMunicipia finitima
recensereNexus interni
- Tridentinum-Alta Athesia/Tirolis Meridionalis (regio),
- Provincia Libera Bauzanensis seu Alta Athesia/Tirolis Meridionalis (provincia ac terra),
- Vallis Vipitina (communitas comprehensorialis),
- Bauzanum (urbs),
- Municipium Mercatum vel Burgata,
- Municipium Italiae.
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Brennum spectant. |
Pinacotheca
recensere-
Collocatio finium municipii in Provincia Bauzanensi.
-
Municipia Communitatis Comprehensorialis.
Notae
recensere- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
- ↑ R. Ambrogio, Nomi d'Italia. Origine e significato dei nomi geografici e di tutti i comuni (Novariae: Istituto Geografico De Agostini, 2009)
- ↑ R. Ambrogio, Nomi d'Italia. Origine e significato dei nomi geografici e di tutti i comuni (Novariae: Istituto Geografico De Agostini, 2009)
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3