Beatus ille qui procul negotiis
Beatus ille qui procul negotiis est initium secundi epodi poetae Horatii Flacci (65-8 a.C.n.).
Plenius caput carminis sonat:
„Beatus ille, qui procul negotiis,
- ut prisca gens mortalium,
- paterna rura bobus exercet suis,
- solutus omni faenore;
- Neque excitatur classico miles truci
- neque horret iratum mare
- forumque vitat et superba civium
- potentiorum limina.“ (Epodon II, 1-8)
Nexus externi
recensere
|
Vide Quintus Horatius Flaccus: Epodi II apud Vicifontem. |