Baudonivia

Baudonivia vel Baudovinia (c. 600) secundam partis vitae sanctae Radegundis scripsit (primam autem Venantius Fortunatus). Monacha fuit monasterio Sanctae Crucis in Pictavio, quod Radegundis aedificavit.

In catalogo mulierum illustrium Convivii Judith Sicagoensis^[1] locum suum habet. Georgius Carolus Huysmans capite tertio mythistoriae suae Vice versa^[2] in catalogo auctorum Latinorum humilem et mente simplicem^[3] Baudoviniam nominavit.

Editiones et versiones aliquae

Baudonivia. Vita Sanctae Radegundis. Liber II. Monumenta Germaniae historica: Scriptores rerum merovingicarum. Vol. 2. Hanover: Hahn, 1888. S. 377-395.
La vita Radegundis di Baudonivia. Testo latino a fronte. Di Paola Santorelli. 1999.
Versio Russica: Баудонивия. Житие святой Радегунды / Пер., коммент. Н.Ю. Бикеевой // Адам и Ева: Альманах гендерной истории. № 25. 2017. С. 288—328.

De Baudonivia

Eckenstein, Lina. Woman under monasticism: chapters on saint-lore and convent life between A.D. 500 and A.D. 1500. University Press, 1896.
Wemple, Suzanne Fonay. Scholarship in Women’s Communities // Women in Frankish Society: Marriage and the Cloister, 500 to 900. University of Pennsylvania Press, 1981.

Notae

↑ Angl. Judy Chicago, The Dinner Party.
↑ Fr. À rebours.
↑ Fr. la modeste et la naïve.

[1] Angl. Judy Chicago, The Dinner Party.

[2] Fr. À rebours.

[3] Fr. la modeste et la naïve.

[1]

[2]

[3]