Barbuses fluvius, Graece Βαρβούσης,[1] Turcice Kağıthane deresi, est una e duabus aquis quae se coniungunt ad caput Sinus Ceratini, decem fere chiliometris a Constantinopoli distantes. Haec confluentia olim amoenissima, ubi olim tabernae et palatia spargebantur, nomen "Aquarum Dulcium Europae" gerebat.

Forma Constantinopolis annis fere 1860/1870 depicta. Flumen Barbuses ad superiorem partem iuxta Kiahat hane videtur
  1. "Βαρβούσου" (gen.): Scholia in Dionysium Byzantium 11.2. "Borbysae" (gen.): Carolus Du Cange, Historia Byzantina duplici commentario illustrata (Lutetiae, 1680) Textus. "Barbyzes": R. Janin, Constantinople byzantine: développement urbain et répertoire topographique (Lutetiae: Institut Français d'Etudes Byzantines, 1950) p. 9; John Freely, Ahmet H. Cakmak, Byzantine Monuments of Constantinople (Cantabrigiae: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-77257-0) Textus

Bibliographia

recensere
 
Terra

Haec stipula ad geographiam spectat. Amplifica, si potes!