Antonius Canova
Antonius Canova[1] (natus Pusagni apud Tarvisium die 1 Novembris 1757 - obiit Venetiarum die 13 Octobris 1822) fuit praeclarus sculptor Italicus more neoclassicismo qui celeber est creatione monumentorum ex marmore.
Opera praeclara
recensere- Eurydice (1775)
- Orpheus (1776)
- Theseus et Minotaurus (1781-1781)
- Amor et Psyche (1787-1793)
- Adonis et Venus (1789-1794)
- Magdalena paenitens (1793-1796)
- Hercules et Lichas (1798-1815)
- Perseus triumphans (1800-1801)
- Napoleo Bonaparte ut Mars Pacificator (1803-1806)
- Venus Italica (1804-1808)
- Paulina Borghese ut Venus Victrix (1804-1808)
- Theseus et Centaurus (1805)
- Tres Gratiae (1812-1826)
- Hebe (1816-1817)
- Vestalis (1818-1819)
Pinacotheca
recensere-
Theseus et Minotaurus
-
Magdalena paenitens
-
Perseus triumphans
-
Tres Gratiae
-
Vestalis
Notae
recensereNexus interni
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Antonium Canovam spectant. |
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes! |