Antonia Morrison
Antonia Morrison[1] (Anglice Toni Morrison, nata Chloe Ardelia Wofford Lorain in oppido Ohii die 18 Februarii 1931; mortua die 5 Augusti 2019) fuit scriptrix Americana. Quae anno 1988 Praemium Pulitzeranum mythistoriae Beloved gratia accepit, anno 1993 Praemio Nobeliano Litterarum et anno 2012 Praesidis nomismate libertatis honorata est.
.svg)
Opera
recensere
- 1970: The Bluest Eye (Oculus maxime caeruleus)
- 1973: Sula
- 1977: Song of Solomon (Canticum Salomonis)
- 1981: Tar Baby (Infans piceus)
- 1982: Beloved (Dilecta)[2]
- 1992: Jazz
- 1997: Paradise (Paradisus)
- 2008: A Mercy (Misericordia)
- 2011: Home (Domus)
- 2014: God Help the Child (Deus adiuvet puellae)
Notae
recensere- ↑ "Antoniam Morrison" (cas. accus.): Oratio 2005
- ↑ Titulus mythistoriae iuxta Epistulam ad Romanos (9:25) datur: "Vocabo non plebem meam plebem meam et non dilectam dilectam."
Bibliographia
recensere- Lyn Innes, "Toni Morrison obituary" in The Guardian (6 Augusti 2019)
- Josyane Savigneau, "Toni Morrison, mort d’une écrivaine libre et révoltée" in Le Monde (6 Augusti 2019)
Nexus externi
recensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Antoniam Morrison spectant. |
|
Lexica biographica: Gran Enciclopèdia Catalana • Den store danske • Deutsche Biographie • Treccani • Store norske leksikon • • Black Past |
- De Antonia Morrison in pagina Nobeliano Litteraturae Praemio dicata. (Anglice)
- Bibliographia/