Crevalcorium
Italiae municipium
(Redirectum de Allegralcoris Castrum)
Crevalcorium[1] (-ii, n.) vel Crepacorium[1][2] (-ii, n.) (alia nomina: Crevacorium[1], Crevalcoris curia[1], Allegralcoris Castrum[1], Allegralcorium[1], Castrum Crepacorium [3] Castrum Cravacuore) (Italiane: Crevalcore) est Urbs Italiae et municipium, circiter 13 465 incolarum, in Regione Aemilia-Romania ac in Urbe metropolitana Bononiensi situm. Urbani Crevalcorienses[1] (etiam: Crepacorienses, Cravacuorenses) appellantur.
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 44°43′0″N 11°9′0″E
Numerus incolarum: 13 706
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Locus: 44°43′0″N 11°9′0″E
Numerus incolarum: 13 706
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Urbs metropolitana Bononiensis
Geographia
Superficies: 102.75 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Campus Sanctus, Centum, Nonantula, Ravarinum, Persicetum, Castrum Finalis, Fanum Sanctae Agathae Bononiensis
Territoria finitima: Campus Sanctus, Centum, Nonantula, Ravarinum, Persicetum, Castrum Finalis, Fanum Sanctae Agathae Bononiensis
Tabula aut despectus
Insigne
recensereGeographia
recensere- Aemilia (terra),
Praeclari cives
recensereCrepacorii olim vixerunt aut nati sunt et hodie vivunt multi praeclari viri atque feminae, inter alios:
- Marcellus Malpighi, studiosus anatomiae italicus,
Aedificia egregia
recensere- Ianua bononiensis.
Ecclesia Catholica Romana
recensereFractiones, vici et loci in municipio
recensereFractiones
recensereBevilacqua, Bolognina, Caselle, Galeazza, località Guisa, Palata Pepoli, Sammartini.
Municipia finitima
recensereNexus interni
- Aemiliam-Romaniam (regionem),
- Aemiliam (terram),
- Urbem metropolitanam Bononiensem,
- Provinciam Bononiensem (provinciam abrogatam),
- Bononiam (urbem),
- Urbes Italiae.
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Crevalcorium spectant. |
Pinacotheca
recensere-
Collocatio finium municipii in Urbe metropolitana Bononiensi.
-
Ianua bononiensis.
Notae
recensere- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
- ↑ Storia dell'augusta badia di S. Silvestro di Nonantola. Aggiuntovi il codice diplomatico della medesima, illustrato con note. Opera del cavaliere ab. Girolamo Tiraboschi (Google eBook) - Girolamo Tiraboschi, Società tipografica, 1785
- ↑ Historia diplomatica Friderici Secundi: sive, Constitutiones, privilegia, mandata, instrumenta quæ supersunt istius imperatoris et filiorum ejus. Accedunt epistolae paparum et documenta varia. Collegit, ad fidem chartarum et codicum recensuit, Volume 5,Parte 2 (Google eBook) - Jean-Louis-Alphonse Huillard-Bréholles excudebant Plon fratres, 1859
- ↑ D.P.R. 16 Februarii 1999