Aeoliae insulae
Vide etiam paginam discretivam: Liparae (discretiva)
Aeoliae insulae[1][2] (alia nomina: Liparae insulae,[3][2] Oeoliae insulae,[4] Oeoliodes insulae,[4] Vulcaniae insulae[5]) (Italiane: Isole Eolie) sunt septem insulae in Tyrrheno mari a Sicilia ad septentriones versus sitae.
Hae insulae e mari emerserunt submersorum ignifluorum montium eruptionum causa.
Maxima inter eas Lipara est, quae a temporibus antiquissimis incolas habet. Volcano insulae duo sunt ignivomi montes paene vacantes. Maior in Strongyla ignivomus mons est, qui in dies erumpit.
Insigne recensere
Alia nomina recensere
Alia nomina insularum[2][6]: Aeoliae insulae, Aeoli insulae, Aeolia, Aeolides insulae, Hephaestiades insulae, Liparacorum insulae, Liparae insulae, Liparaeae insulae, Liparaeorum insulae, Lipareae insulae, Liparenses insulae, Lupariae insulae, Plotae insulae, Vulcaniae insulae.
Insulae recensere
Insulae Aeoliae maiores:
- Lipara (Italiane: Lipari),
- Ericussa (Italiane: Alicudi),
- Phoenicusa (Italiane: Filicudi),
- Hycesia (-ae, f.) vel Euonymus (-i, m.) (alia nomina: Husia insula, Icesia, Hikesia, Aegina; deinde: Pagnaria, Panaria) (Italiane: Panarea),
- Strongyle insula (vel Strongilus; alia nomina: Aeoli insula, Aeolia) (Italiane: Stromboli),
- Vulcanus (vel Volcanus; alia nomina: Vulcania insula, Vulcani insula; olim: Therasia, Thermessa, Thermissa, Hiera) (Italiane: Vulcano),
- Didima (alia nomina Didymae insula, Didyme insula vel Salina) (Italiane: Salina).
Insulae Aeoliae minores sunt:
Dattilo, Lisca Bianca.
Municipia Aeoliarum insularum recensere
Nexus interni
Nexus externus recensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Aeolias insulas spectant. |
Notae recensere
- ↑ Plinius, Naturalis historia 2.203.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
- ↑ Liparae, Liv. 5.28.2; Val.Max. 6.9.11; Flor. 2.2.9; Frontin. 4.1.31; Oros. 6.18.28; Liparae insulae, Iul.Obsequ. 89.
- ↑ 4.0 4.1 A. Chiusole, Il mondo antico, moderno, e novissimo, ovvero Breve trattato (Venetiarum: G. B. Recurti, 1749)
- ↑ A. Chiusole, Il mondo antico, moderno, e novissimo, ovvero Breve trattato (Venetiarum: G. B. Recurti, 1749)
- ↑ Liv.21.51.3.
|
Haec stipula ad geographiam spectat. Amplifica, si potes! |