Vinum Campanicum[1] vel Campanum[2] e Campania oritur, quae inter praecipuas vinorum Gallicorum regiones enumeratur. Hic autem nostro tempore vinum singulae speciei provenit, Latine Campanicum bullans[1] appellatum. Per omnem fere terrarum orbem venundatur, sed in ipsa productionis regione emporia praecipua Durocortorum et Sparnacum habet. Agei in hac regione provenit et vinum rubrum, olim "Aynium" nuncupatum, et vinum bullans inter meliora Campaniae omnis aestimatum.

Poculum Campanici bullantis

Olim distinguebantur intra hac regione vinum Ayense, Altivilleriense, Pieriense, Sylleriense, Verzenense, Taïssiense, Monbrense.[3] His omnibus magna parte oblitis, locum vini Ayensis hodie partim tenent coteaux Champenois.

  1. 1.0 1.1 "Campanicum ... Campanicum bullans": Gulielmus Schuetz, De vino: dissertatio inauguralis medica (Berolini, 1829) p. 32
  2. "vinum Campanum seu Rhemense": Salins (1702) p. 10; vide etiam titulum huius operis
  3. Salins (1702) p. 4; "selectiores districtus Sillerinus, Altumvilleriensis, Versenaicus, Romanensis aliique": Jean-Antoine-Claude Chaptal et al.; Iosephus Voltiggi, interpr., Tractatus de vitis cultura arteque parandi vinum. Viennae [i.e. Vindobonae] 1808 (vol. 1 p. 138)

Bibliographia

recensere
 
Forma vinetorum Campanicorum
Fontes antiquiores
Eruditio

Nexus externi

recensere