Tiberius Claudius P.f. Nero
Tiberius Claudius P.f. Nero (natus saeculo 3 a.C.n., mortuus post annum 202 a.C.n.) vir publicus Romanus fuit.
Gens
recensereConsobrinus eius Gaius Claudius Ti.f. Nero consul anni 207 a.C.n. erat, proavus autem Appius Claudius Caecus, qui annis 307 et 296 a.C.n. consulatum gessit.
Cursus honorum
recensereTiberius Claudius ipse anno 204 praetor in Sardinia legionem rexit atque frumentum in Africam ad milites Publii Cornelii Scipionis misit[1]. Anno 202 una cum Marco Servilio C.f. Pulice Gemino consul fuit. Claudius Africam provinciam accepit: L navibus transiret et una cum Scipione milites contra Poenos duceret[2]. Sed procella magna coactus est, ut portum Populonii adiret. Tum Ilvam et Corsicam navigavit, ubi nova tempestate impeditus est. In oppido Carali in Sardinia naves refici iussit, sed tum tempus navigandi finitum erat et ita noniam Proelio Zamensi interfuit[3]. Imperio non prorogato domum rediit nihil praeterea de eo novimus.
Bibliographia
recensere- Fridericus Münzer: Claudius 249). In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band III,2, Stuttgart 1899, Sp. 2776–2777.
- Wolfgangus Will, "C. Nero, Ti." in Der Neue Pauly vol. 3 (Stutgardiae: Metzler, 1997. ISBN 3-476-01473-8) col. 10.
Notae
recensere- ↑ Titus Livius, Ab urbe condita, XXIX 11,11; 13,2; 13,5; 36,1.
- ↑ Titus Livius, op.cit., XXX 27,1-5.
- ↑ Titus Livius, op.cit., XXX 38,6seq. et 39,1seqq.
Antecessores: Gnaeus Servilius Cn.f. Caepio et Gaius Servilius C.f. Geminus |
Consul 202 a.C.n. cum Marco Servilio C.f. Pulice Gemino |
Successores: Gnaeus Cornelius L.f. Lentulus et Publius Aelius Q.f. Paetus |