Valdemarus I,[1] Magnus dictus (Danice Valdemar den Store; natus die 14 Ianuarii 1134, mortuus die 12 Maii 1182 Vordingborg in Selandia) fuit rex Daniae e domu regnatrice Estridsson.

Statua Valdemari I, posita in Ringsted Selandiae

Vita recensere

Filius ducis Canuti[2] (cognomine Lavard) anno 1150 Slesvicensis dux creatus est. Anno autem 1157 regi Sveno III successit. Imperatorem Fridericum I anno 1162 coram salutavit et una cum Henrico illo Leone incessanter Slavos occidentales debellabat. Insula Rugia expugnata incolas omnes baptizari iussit. Consiliario et episcopo Absalom auxiliante regnum Daniae magnum fecit.

Notae recensere

Nexus interni recensere

Nexus externi recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad Valdemarum I regem spectant.
 

Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!