Tolerantia
Tolerantia, sive toleratio, est capacitas generositatis qui cognitionem variam seu habitum alienum permittet et accipit, sine praeiudicio. Hac capacitas etiam respectus ad altrum, a ratione sine superstitione, secundum iustitiam socialem consideratur.
Historia recensere
"Civitas superat in modo religioso, sed utilis est ad ordinandum publici expressionem liberam omni credendi" apud Spinozam in suo Tractatus theologico-politicus. Iohannes Lockius libertatem conscientiae civis sub ius naturale affirmavit in suo "Epistulae de tolerantia". Etiam Voltaire clementiam religionis affirmavit in suo "De tolerantia" anno 1753.
Ieremias Bentham, sub speciam hedonismi et utilitatismi, sed contra holocaustum a maiore populo homophylophiliam defendit. Ius maioritatis ad ius minoritatis consquens fas esse conclusit. Hea tolerantia origo est theoriae "De libertate" (anno 1859) a Iohannes Stuart Mill ut "quamdiu homo alterem non nocet, isti libertatem ad omnes facendum dare fas est.
Hodie, diversitas culturae seu multiculturalismus contra phyletismum et xenophobiam etiam pars tolerantiae consideratur.
Contraposita recensere
Aut apud Spinozam, aut apud Voltairum causa tolerantiae est ratio. Sed tolerantia cognitata indifferentiam maleficientia esse potest. Sic Voltaire proclamavit; "Perfringi pravos" (francogallice Ecrasez l'infâme! )contra superstitionem et consuetudonem irrationalem. Carolus Popper etiam relativismum a tolerantia refutavit qui iustum universum negat.
Herbertus Marcuse in libro suo Repressive Tolerance (anno 1965), reprimentem tolerantiam purae tolerantiae opporsit ad pugnandum oppressorem.
Et Iohannes Rawls theoriam novam tolerantiae secundum Liberalismum etiam in relatione cum oecologia et utopia.