Therapīa[1] (Graece θεραπεία), sive disciplina therapeutica,[1] appellantur in medicina, medicina dentium, psychologia consilia ad infirmitates, invaliditates, morbos, vel vulnera curanda apta. Fundamentum therapiae est diagnosis prius obtenta. Persona quae therapiam agit, nisi medicus est, therapeuta[1] vocatur.

Duo infantes qui poliomyelitide laborant therapiam physicam subeunt.

Finis therapiae est inventio vel acceleratio sanationis, salutis, vel amotio vel levatio symptomatum et restitutio functionis corporis vel mentis.

Nexus interni

Notae recensere

  1. 1.0 1.1 1.2 Ebbe Vilborg (2009), Norstedts svensk-latinska ordbok, editio secunda.
 

Haec stipula ad medicinam spectat. Amplifica, si potes!

 

Haec stipula ad psychologiam spectat. Amplifica, si potes!