Teleonomia est qualitas consilii manifesti petitionisque finis structurarum et functionum in organismis vivis quae ab historia evolutionaria et adaptatione pro successu reproductivo deducuntur, vel generatim ex operationibus programmatum oriuntur. Teleonomia ad programmaticos vel computationales consilii aspectus pertinet. Factum est nomen ut cum teleologia discrepet, quod finibus adhiberi potest qui ab agente excogitantur qui varios futuros fingere vel excogitare intus potest, atque intentionis, consilii, et prospicientiae facultatem facit.

Ricardus Dawkins proprietates consilii archaici per selectionem naturalem et consilii novi per adaptationem evolutam descripsit.

Nexus interni

Bibliographia recensere

  • Allen, C., M. Bekoff, et G. Lauder, eds. 1998. Nature’s Purposes: Analyses Of Function and Design in Biology. MIT Press. ISBN 0262510979.
  • Marcos, Alfredo. 1992. Teleología y teleonomía en las ciencias de la vida. Diálogo Filosófico 22:42–57.
  • Mayr, Ernst. 1982. The Growth of Biological Thought: Diversity, Evolution, and Inheritance. Cantabrigiae Massachusettae: Harvard University Press.
  • Mayr, Ernst. 2004. What Makes Biology Unique? Considerations on the Autonomy of a Scientific Discipline. Cambridge University Press. ISBN 0521841143.
  • Ruse, M. 2004. Darwin and Design. Harvard University Press. ISBN 0674016319.

Nexus externi recensere

 

Haec stipula ad philosophiam spectat. Amplifica, si potes!

 

Haec stipula ad scientiam spectat. Amplifica, si potes!