Tao te kim[1] (Mandarinice 道德經, pinyin Dàodéjīng), vel simpliciter Laozi (Mandarinice 老子, pinyin Lǎozǐ), appellatus, est textus classicus Sinicus. Eruditi de vero auctore et primo compositionis vel compilationis tempore iam disputant.[2] Veterrima pars effossa saeculo quarto a.C.n. exeunte scripta est, sed litterae recentiores arguunt alias textus partes scriptas vel compilatas fuisse post primas Zhuangzi partes.[3]

Tao Te Ching. Manuscriptum atramento in serico, saeculum 2 a.C.n., Mawangdui in loco archaeologico prope Changsham effossum.
Yin et yang, signum harmoniae singulorum.
Tao Te Ching.
Laocius.
Dàodéjīng (Mandarinice 道德經) in parva scriptura sigillorum antiqua.

Tao Te Ching et Zhuangzi sunt opera fundamentalia in Taoismo philosophico et religioso, aliasque scholas maxime movit, inter quas Legalismus, Confucianismus, et Buddhismus Sinicus.

In cultura populari recensere

"The Inner Light" ('Lux interior'), carmen a Georgio Harrison gregis The Beatles compositum, verba e Tao Te Ching habet.

Notae recensere

  1. Titulus versionis Latinae (vide disputationem)
  2. Eliade 1984: 26.
  3. Creel 1970: 75.

Bibliographia recensere

  • Ariel, Yoav, et Gil Raz. 2010. Anaphors or Cataphors? A Discussion of the Two qi 其 Graphs in the First Chapter of the Daodejing. PEW 60(3): 391–421.
  • Boltz, William. 1993. Lao tzu Tao te ching 老子道德經. In Early Chinese Texts: A Bibliographical Guide, ed. Michael Loewe, 269–92. Berkelaiae: Society for the Study of Early China; Institute of East Asian Studies, University of California Berkeley ISBN 1557290431.
  • Cole, Alan. 2006. Simplicity for the Sophisticated: ReReading the Daode Jing for the Polemics of Ease and Innocence. History of Religions, Augusto: 1–49.
  • Damascene, Hieromonk, Lou Shibai, et You-Shan Tang. 1999. Christ the Eternal Tao. Platinae Californiae: Saint Herman Press.
  • Eliade, Mircea. 1984. A History of Religious Ideas, Volume 2. Conv. Willard R. Trask. Sicagi: University of Chicago Press.
  • Forbes, Andrew, et David Henley. 2012 The Illustrated Tao Te Ching. Conv. Jamese Legge. Chiang Mai Thailandiae: Cognoscenti Books.
  • Hilmar, Klaus. 2009. The Tao of Wisdom. Laozi-Daodejing. Mandarinico-Anglice-Theodisce. Aachen: Mainz.
  • Kaltenmark, Max. 1969. Lao Tzu and Taoism. Conv. Roger Greaves. Stanfordiae: Stanford University Press.
  • Klaus, Hilmar. 2008. Das Tao der Weisheit: Laozi-Daodejing. Praefatio Anglice et Theodisce scripta. Aachen: Mainz.
  • Kohn, Livia, et Michael LaFargue, eds. 1998. Lao-Tzu and the Tao-Te-Ching. Albaniae: State University of New York Press.
  • Komjathy, Louis. 2008. Handbooks for Daoist Practice. 10 vol. Hongcongi: Yuen Yuen Institute.
  • Welch, Holmes. 1957. Taoism: The Parting of the Way. Bostoniae: Beacon Press.

Nexus externi recensere

Textus in Anglicum conversus recensere