Sonata clavili in b maiore, s. 178 (Liszt)

Sonata clavili in b maiore, s. 178, (Theodisce: Klaviersonate h-moll) est compositio musica motu uno clavili ab Francisco Liszt anno 1853 conscripta. Quod opus, omnium illius temporis sonatarum maxumum, Roberto Schumann anno 1854 dedicatum est. Quamquam unum motus triginta minutarum habet, motus a quattuor partibus divisus est. Quaeque partes sine pausas luduntur. Opus, forma sonatae compositum, multis formis simul utitur ac fugam difficillimam continet.[1] Hoc opus antecessoribus fuit difficilius.

Initium compositionis

Bibliographia recensere

  • Longyear, R.M. “Liszt's B minor Sonata: Precedents for a structural analysis.” The music review, 34, no. 3-4 (Aug-Nov 1973): 198-209.
  • Longyear, R.M. “The Text of Liszt’s B Minor Piano Sonata.” The Musical Quarterly, Vol. 60, No. 3 (Jul., 1974), pp. 435–450.
  • Ott, Bertrand. “An interpretation of Liszt's Sonata in B minor.” JALS: The journal of the American Liszt Society, 10 (Dec 1981): 30-38.
  • Saffle, Michael. “Liszt's Sonata in B minor: another look at the 'double function' question.” JALS: The journal of the American Liszt Society, 11 (June 1982): 28-39.

Notae recensere

  1. Longyear, R. M. “Liszt's B minor Sonata: Precedents for a structural analysis.” The music review, 34, no. 3-4 (Aug-Nov 1973): 198-209.

Nexus externi recensere