Shitao sive Shi Tao (Sinice traditionalis 石濤, simplex 石涛, pinyin Shí Tāo, 16421707), ex imperiali domus Ming gente nomine Zhu Ruoji (朱若極) ortus, fuit pictor regionis situs et calligraphus Sinicus tempore Domus Qing ineunte.[1] Qui, in Quanzhu Comitatu provinciae Guangxi natus, proles domus regalis ex fratre maiore natu cuiusdam Zhu Yuanzhang fuit.

Shitao, Magister Shi Pinos Serit, circa 1674, atramentum et color in charta. Museum Palatii Nationale.
Tentorium Pinorum prope Fontem, 1675, collectio <Musei Shaghaiensis.
Memoriae Qin-Huai, Museum Artis Clevelandiense.

Notae recensere

  1. Hay 2001: 1, 84.

Bibliographia recensere

  • Cheng, François. 1998. Shitao: 1642-1707: la saveur du monde. Lutetiae: Phébus. ISBN 285940547X.
  • Victoria Contag. 1955. Chinesische Landschaften: Zwölf Tuschbilder von Shi-T’ao. Woldemar Klein.
  • Hay, Jonathan. 2001. Shitao: Painting and Modernity in Early Qing China. Novi Eboraci: Cambridge University Press. ISBN 9780521393423.
  • Shitao. 1969. The selected painting and calligraphy of Shih-tʻao. Kowloon: Cafa Company.
  • Shitao. 1978. Philosophy of Painting by Shih-T'Ao: A Translation and Exposition of His Hua-P'u (Treatise on the Philosophy of Painting). Studies in Philosophy. Ed. et conv. Earle Jerome Coleman. Hagae: de Gruyter Mouton. ISBN 978-9027977564.
  • Shitao. 1989. Enlightening remarks on painting. Conv. cum praefatione Richard E. Strassberg. Pasadenae Californiae: Pacific Asia Museum. ISBN 1877921009.

Nexus externi recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad Shitao spectant.