Semideus seu semidea est homo cuius parentium alter est vel deus vel dea, alter mortalis. Semideus est essens divina in corpore mythologiae cuius vox fortasse fictio sit a poeta romano Naso attingente deos minores, ut dryades.[1] Verbum in variis pactis adhibetur variis temporibus et denotare potest figuram statum divinum adeptam post mortem vel numen vel mortalis proles dei humanisque. In orbe vetere graeci romanique verbum non congruebat [2] et vix adhibebatur et plures sensus habebat.[3] Primum in memoria inscripti sunt apud Homerus et Hesiodus ubi repperi potest verbum 'hemitheoi' ut mortuum heroem describat ut dimidius deus. Non consequitur quod alter parens fuisset divina et alter mortalis.[4] In vicem, secundum Price, qui "fortitudinem, et valentem, et honestum locum natum et bonam morem" demonstraverint nuncupati sunt heros et post mortuus hemitheoi nuncupari possunt.[5]Pindarus quoque saepe vocem utitur ut synonymum pro voce heros.[6]


Semidei Praeclari recensere

Bibliographia recensere

  1. Weinstock, Stefan (1971). Divus Julius. Oxford: The Clarendon Press. p. 53 
  2. Talbert, C H (1975). "The Concept of Immortals in Mediterranean Antiquity". Journal of Biblical Literature 94 (3): 419–436 
  3. Lewis, Charlton (1904). An Elementary Latin Dictionary. Oxford University Press. p. 767 
  4. Hansen, W (2004). Handbook of Classical Mythology. ABC-CLIO Ltd. p. 199 
  5. Price, T H (1973). "Hero-cult and Homer". Historia: Zeitschrift für Alte Geschichte 22 (2): 129–144 
  6. Liddell, H (1897). A Greek-English Lexicon. Oxford University Press 

Nexus interni