Schola Nominum (Mandarinice 名家, pinyin Míngjiā), etiam Logici appellata, fuit schola philosophiae Sinicae quae e Moismo aetate civitatum bellantium ab anno 479 ad 221 a.C.n. orta est. Aliquando appellatur Schola Formarum et Nominum (Mandarinice 形名家, pinyin Xíngmíngjiā, Wade-Giles Hsing2-ming2-chia1).[1] Haec philosophia cogitationi sophistarum et dialecticianis similis saepe habetur.

Nexus interni

Notae recensere

  1. Needham 1956: 185.

Bibliographia recensere

  • Fraser, Chris. School of Names. Stanford Encyclopedia of Philosophy.
  • Graham, A. C. 1993. Disputers of the Tao: Philosophical Argument in Ancient China. Sicagi: Open Court Press. ISBN 0812690877.
  • Needham, Joseph. 1956. Science and Civilisation in China. History of Scientific Thought, 2. ISBN 0521058007.
  • Hansen, Chad. 2000. The School of Names: Linguistic Analysis in China: A Daoist Theory of Chinese Thought: A Philosophical Interpretation, 233—264. Oxford University Press. ISBN 0195134192
  • Solomon, Bernard S. 2013. On the School of Names in Ancient China. Monumenta Serica Monograph Series, 64. Sankt Augustin: Institut Monumenta Serica, Steyler Verlag. ISBN 9783805006101.
  • Reding, Jean-Paul. 1985. Les fondements philosophiques de la rhetorique chez les sophistes grecs et chez les sophistes chinois. Berne: Lang.