Vide etiam paginam discretivam: Imperium Germanicum (discretiva)

Res Publica Vimariana (Theodisce: Weimarer Republik) fuit prima Res Publica Germanica, quae ex 9 Novembris 1918 post cladem Imperii Germanici in Bello Orbis Terrarum I et abdicationem imperatoris Gulielmi II condita est. Sic appellabatur quia primum Conventus Nationalis die 11 Februarii 1919[1] propter tumultus non Berolini sed Vimariae se congregavit. In litteris publicis protinus nomen Imperium Germanicum in usu manebat.[2]

Germania ab anno 1919 usque ad annum 1937.

Res Publica Vimariana anno 1933, tyrannide Adolphi Hitler coepta, obiit. Anno 2019 autem Vimariae Museum de Re publica Vimariana inauguratum est ubi historias politicam socialemque doceris.

Geographiae (terrae Rei Publicae anno 1925) recensere

Terra (Land) Area
(km²)
Incolae[3] Spissitudo
( inc. ab./km²)
Caput
Anhaltinum 2313.58 351 045 143 Dessavia
Badenia 15 069.87 2 312 500 153 Carolsruha
Bavaria 75.996,47 7.379.600 97 Monacum
Res Publica Brunsvicum 3672,05 501.875 137 Brunsvicum
Urbs Hanseatica Brema 257,32 338.846 1.322 Brema
Hamburgum 415,26 1.132.523 2.775 Hamburgum
Hassia 7.691,93 1.347.279 167 Darmstadium
Lippia 1.215,16 163.648 135 Detmolda
Lubeca 297,71 127.971 430 Lubeca
Megalopolis-Suerinum 13.126,92 674.045 51 Suerinum
Megalopolis-Strelicia 2929,50 110.269 38 Nova Strelicia
Oldenburgum 6423.98 545.172 85 Oldenburgum
Borussia[4] 292.695,36 38.175.986 130 Berolinum
Saxonia 14.986,31 4.992.320 333 Dresda
Schaumburgum-Lippia 340,30 48.046 141 Bückeburg
Thuringia 11.176,78 1.607.329 137 Vimarium
Virtembergia 19 507.63 2 580 235 132 Stuttgartum
Germania 468 116.13 62 410 619 134 Berolinum
Saravia[5] 1.910,49 768.000 402 Saravipons

Praesides Rei Publicae Vimarianae recensere

Duo fuerunt praesides Rei Publicae:

Post mortem Friderici Ebert primum cancellarius Ioannes Luther et deinde Gualterus Simons (praeses summi iudicii) praesides pro tempore erant.

Post res novas Novembris anni 1918, Concilium legatorum populi potestatem ducis civitatis accepit; co-praesides erant Fridericus Ebert et Hugo Haase, primus usque ad Februarium 1919, secundus solum usque ad 29 Decembris 1918.

Cancellarii Rei Publicae Vimarii recensere

Cancellarius (Kanzler)[6] Mandatum Factio cancellarii
a die usque ad diem
Fridericus Ebert 9 Novembris 1918 11 Februarii 1919 SPD
Philippus Scheidemann
(Reichsministerpräsident
- praeses ministrorum)
13 Februarii 1919 20 Iunii 1919 SPD
Gustavus Bauer 21 Iunii 1919 26 Martii 1920 SPD
Hermannus Müller 26 Martii 1920 8 Iunii 1920 SPD
Constantinus Fehrenbach 25 Iunii 1920 4 Maii 1921 Centrum
Josephus Wirth 10 Maii 1921 14 Novembris 1922 Centrum
Gulielmus Cuno 22 Novembris 1922 12 Augusti 1923
Gustavus Stresemann 13 Augusti 1923 30 Novembris 1923 DVP
Gulielmus Marx 30 Novembris 1923 15 Ianuarii 1925 Centrum
Ioannes Luther 15 Ianuarii 1925 12 Maii 1926 DVP
Gulielmus Marx 17 Maii 1926 12 Iunii 1928 Centrum
Hermannus Müller 28 Iunii 1928 27 Martii 1930 SPD
Henricus Brüning 30 Martii 1930 30 Maii 1932 Centrum
Franciscus de Papen 1 Iunii 1932 17 Novembris 1932 Centrum
Curtius de Schleicher 2 Decembris 1932 28 Ianuarii 1933

Alii praeclari homines inter Rem Publicam Vimarii recensere

Notae recensere

  1. Geo-Epoche, Die Weimarer Republik, Nr. 27, pag. 21.
  2. Vide constitutionem diei 11 Augusti 1919: Primum caput inscriptum est: Aufbau und Aufgaben des Reichs ("structura et munera imperii"). In articulo 1 legitur: Das Deutsche Reich ist eine Republik ("Imperium Germanicum est res publica") etc.
  3. Anno 1925
  4. cum terra Waldeck
  5. Saravia (Germanice das Saargebiet) Germaniae post plebiscitum solum anno 1935 restituta est.
  6. A mense Novembri 1918 usque ad mensem Februarium 1919 Ebert, Haase und Scheidemann praesides Consilii Legatorum Populi (Germanice Rat der Volksbeauftragten) erant, postea ,usque ad mensem Augustum 1919, dux administrationis Praeses Ministrorum (Germanice Ministerpräsident) et non cancellarius dicitur.

Bibliographia recensere

  • Allen, William Sheridan. 1984. The Nazi seizure of Power: the experience of a single German town, 1922–1945. Novi Eboraci et Toronti: F. Watts. ISBN 0531099350.
  • Berghahn, V. R. (1982). Modern Germany. Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN 0-521-34748-3 
  • Bingham, john. Weimar Cities: The Challenge of Urban Modernity in Germany, 1919-1933 (2014)
  • Bookbinder, Paul (1996). Weimar Germany: the Republic of the Reasonable. Manchester, UK: Manchester University Press. ISBN 0-7190-4286-0 
  • Broszat, Martin (1987). Hitler and the Collapse of Weimar Germany. Leamington Spa, New York: Berg. ISBN 0-85496-509-2 
  • Childers, Thomas (1983). The Nazi Voter: The Social Foundations of Fascism in Germany, 1919–1933. Chapel Hill: University of North Carolina Press. ISBN 0-8078-1570-5 
  • Craig, Gordon A. (1980). Germany 1866–1945 (Oxford History of Modern Europe). Oxford: Oxford University Press. ISBN 0-19-502724-8 
  • Dorpalen, Andreas (1964). Hindenburg and the Weimar Republic. Princeton, N.J.: Princeton University Press 
  • Eschenburg, Theodor (1972) "The Role of the Personality in the Crisis of the Weimar Republic: Hindenburg, Brüning, Groener, Schleicher" pages 3–50 from Republic to Reich The Making Of The Nazi Revolution edited by Hajo Holborn, New York: Pantheon Books.
  • Feuchtwanger, Edgar (1993). From Weimar to Hitler: Germany, 1918–1933. London: Macmillan. ISBN 0-333-27466-0 
  • Gay, Peter (1968). Weimar Culture: The Outsider as Insider. New York: Harper & Row 
  • Gordon, Mel (2000). Volutpuous Panic: The Erotic World of Weimar Berlin. New York: Feral House 
  • Hamilton, Richard F. (1982). Who Voted for Hitler?. Princeton, N.J.: Princeton University Press. ISBN 0-691-09395-4 
  • Harman, Chris. The Lost Revolution: Germany 1918–1923. Bookmarks. 1982. ISBN 090622408X 
  • James, Harold (1986). The German Slump: Politics and Economics, 1924–1936. Oxford, Oxfordshire: Clarendon Press. ISBN 0-19-821972-5 
  • Kaes, Anton; Jay, Martin; Dimendberg, Edward (eds.) (1994). The Weimar Republic Sourcebook. Berkeley: University of California Press. ISBN 0-520-06774-6 
  • Kershaw, Ian (1990). Weimar. Why did German Democracy Fail?. London: Weidenfield & Nicholson. ISBN 0-312-04470-4 
  • Kershaw, Ian (1998). Hitler 1889–1936: Hubris. London: Allen Lane. ISBN 0-393-04671-0 
  • Kolb, Eberhard (1988). The Weimar Republic. P.S. Falla (translator). London: Unwin Hyman 
  • Lee, Stephen J. The Weimar Republic (Routledge, 1998) 144pp online
  • McElligott, Anthony ed. Weimar Germany (Oxford University Press, 2009)
  • Mommsen, Hans (1991). From Weimar to Auschwitz. Philip O'Connor (translator). Princeton, N.J.: Princeton University Press. ISBN 0-691-03198-3 
  • Nicholls, Anthony James (2000). Weimar And The Rise Of Hitler. New York: St. Martin's Press,. ISBN 0312233507 
  • Peukert, Detlev (1992). The Weimar Republic: the Crisis of Classical Modernity. New York: Hill and Wang. ISBN 0-8090-9674-9 
  • Turner, Henry Ashby (1996). Hitler's Thirty Days To Power: January 1933. Reading, Mass.: Addison-Wesley. ISBN 0201407140 
  • Turner, Henry Ashby (1985). German Big Business and the Rise of Hitler. New York: Oxford University Press. ISBN 0195034929 
  • Weitz, Eric D. (2007). Weimar Germany: Promise and Tragedy. Princeton: Princeton University Press. ISBN 9780691016955 
  • Wheeler-Bennett, John (2005). The Nemesis of Power: German Army in Politics, 1918–1945. New York: Palgrave Macmillan Publishing Company. ISBN 1-4039-1812-0 
  • Widdig, Bernd (2001). Culture and Inflation in Weimar Germany. Berkeley, CA: University of California Press. ISBN 978-0-520-22290-8 

Nexus externus recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad Res Publica Vimariana spectant.