Quintus Aelius Paetus
Quintus Aelius Paetus (natus saeculo 3 a.C.n., mortuus post annum 167 a.C.n.) fuit vir publicus ac militaris Romanus.
Gens recensere
Pater eius Publius Aelius Q.f. Paetus anno 201 a.C.n. consul Romanus fuit.
Cursus honorum recensere
Paetus anno 177 a.C.n. tribunus plebis erat et anno 174 patri mortuo augur successit[1]. Anno 170 praetor electus est. Anno 167 una cum Marco Iunio Penno consul nominatus est[2] atque provinciam Galliam Cisalpinam accepit. Ambobus consulibus bellum contra Ligures traditum est neque autem multum adepti sunt[3].
Bibliographia recensere
- Elimar Klebs: Aelius 104. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band I,1, Stuttgart 1893, Sp. 526–527.
- Tomasz Giaro, "[I 10] Ae. Paetus, Q." in Der Neue Pauly vol. 1 (Stutgardiae: Metzler, 1996. ISBN 3-476-01471-1) col. 170.
Notae recensere
- ↑ Titus Livius, Ab urbe condita XLI 21,8
- ↑ Livius, op.cit. XLV 16,1; Marcus Tullius Cicero, Brutus 109
- ↑ Titus Livius, op.cit. XLV 16,3; 17,6; 44,1.
| Antecessores: Lucius Aemilius Paullus Macedonicus II et Gaius Licinius C.f. Crassus |
Consul 167 a.C.n. cum Marco Iunio Penno |
Successores: Gaius Sulpicius Gallus et Marcus Claudius Marcellus |