Punctum (-i, n.), vel (rarius) punctus (-ūs, m.),[1][2] secundum Euclidem, est cuius nulla est pars, vel quod magnitudinem nullam habet.[3]

A, B, C sunt puncta. A et B lineam l faciunt, A et C m, B et C n. Hae tria etiam planum faciunt.

In geometria, duo puncta lineam faciunt, quod est una linea quae duo puncta continet. Tria puncta, quae non in eadem linea sunt, planum faciunt.

Notae recensere

  1. Cf.punctus” apud C. T. Lewis et C. Short (1879). A Latin Dictionary. Oxoniae: Oxford University Press.
  2. Cfr. Isid. Orig. XI, 1, 37: "Pupilla est medius punctus oculi, in quo vis est videndi."
  3. Definitione prima haec sententia scripta est: [1].

Bibliographia recensere

  • Coxeter, H. S. M. Introduction to Geometry, editio altera. Novi Eboraci: John Wiley & Sons, 1969.
 

Haec stipula ad geometriam spectat. Amplifica, si potes!

 

Haec stipula ad mathematicam spectat. Amplifica, si potes!