Vicipaedia

Pseudolus (Plautus)

Pseudolus comoedia est quam Plautus iam senex saeculo II ineunte scripsit. Scimus enim ex fragmento didascaliae in palimpsesto Ambrosiano servato[1] anno 191 a.C.n. hanc fabulam ludis Megalensibus actam esse in honorem Magnae Matris Cybelae, cuius templum in Palatio hoc ipso anno dedicatum est[2]. Atque si Ciceroni credimus[3], Plautus hanc suam fabulam in primis diligebat. Archetypus Graecus ignotus est.

Maxima varietate metrorum gaudet haec fabula : nam philologus quidam aestimavit ex 1355 versibus circiter 800 cantatos vel saltem modulatos fuisse.

Nexus interni

Notae recensere

  1. ↑ Ita ab eruditis lectum : "M. IUNIO M. FIL. PR(aetore) URB(ano) AC(ta) ME(galesibus)
  2. ↑ Titus Livius XXXVI,36,3.
  3. ↑ Cato Maior, de Senectute XIV,50.

Nexus externi recensere

  • Textus apud The Latin Library (Latine)
Fabulae Plauti

Amphitruo • Asinaria • Aulularia • Bacchides • Captivi • Casina • Cistellaria • Curculio • Epidicus • Menaechmi • Mercator • Miles gloriosus • Mostellaria • Persa • Poenulus • Pseudolus • Rudens • Stichus • Trinummus • Truculentus • Vidularia

 

Haec stipula ad litteras spectat. Amplifica, si potes!

Receptum de "https://la.wikipedia.org/w/index.php?title=Pseudolus_(Plautus)&oldid=3154136"