Methodus quadratorum minimorum[1] est ratio statistica a Carolo Friderico Gauss anno 1809 proposita. Gauss scripsit:

Linea quae methodo quadratorum minimorum ita aestimata est ut summa quadratorum distantiarum perpendicularum quae sunt inter lineam et puncta minimalis sit.

In Theoria motus corporum coelestium ostendimus, quomodo valores incognitarum maxime probabiles eruendi sint, si lex probabilitatis errorum observationum cognita sit; et quum haec lex natura sua in omnibus fere casibus hypothetica maneat, theoriam illam ad legem maxime plausibilem applicavimus, ubi probabilitas erroris x quantitati exponentiali e−hhxx proportionalis supponitur, unde methodus a nobis dudum in calculis praesertim astronomicis, et nunc quidem a plerisque calculatoribus sub nomine methodi quadratorum minimorum usitata demanavit.[1]

Litterae recensere

Nota recensere

  1. 1.0 1.1 Caroli Friderici Gauss "Theoria combinationis observationum" in Carl Friedrich Gauss, Werke vol. IV (Gottingae: 1873), p. 18.

Nexus interni