Ligures[1] (sing. Ligus, -uris, m., vel Ligur, -uris, m.) fuerunt gens montanarum Italiae septentrionalis Galliaeque meridianae regionum. Pars Italica ab eis habitata, quae a magno sinu maris Mediterranei trans Apenninos usque in superiorem Padi vallem extendebat Liguria a Romanis,[2][3] Λιγυστική a Graecis, nuncupata est. Liguria in nonam regionem Augustam constituta est.[4]

Res in sepulcro Ligurum saec. III a.C.n. ad Filicaia iuxta montem Aionis effossae (Museum Villae Guinigi (Luca)).

Notae recensere

  1. Cicero, De lege agraria 2.35.95; Livius, Ab Urbe condita libri 5.35 etc.
  2. Tacitus, Historiae 2.15
  3. Blondus Flavius, Italia illustrata vol. 1 p. 10-43 editionis J. A. White, cf. p. 294-299 editionis Frobenianae
  4. Plinius, Naturalis historia 3. 47-49.