Liber carminum[1] (Sinice 詩經 Shījīng) est corpus carminum ritualium et vulgarium Sinarum priscorum a Confucio eiusque discipulis editum, quod in ordine Confuciano quinque librorum est inscriptum.

Primum carmen in Libro carminum ab imperatore Qianlong artificiose scriptum et imagine illustratum

Vide etiam paginam fere homonymam: Liber carminum

Operis partes recensere

Carmina quae in libro Carminum comprehenduntur quattuor in partes sunt divisa (nominibus a P. Lacharme conversis):

  • Koue-Fong (國風, in variis Sinae regnis decantatae cantilenae)
  • Siao-Ya (小雅, quod rectum est sed inferiore ordine)
  • Ta-Ya (大雅, quod rectum est superiore ordine)
  • Song (頌, imperatorum Tcheou parentales cantus)

Notae recensere

  1. "Confucii Chi-king, sive Liber carminum": vide titulum Mohl, ed. (1830)

Bibliographia recensere

Editiones et versiones
  • 1830 : Julius Mohl, ed., Confucii Chi-king, sive Liber carminum ex Latina P. Lacharme interpretatione. Stutgardiae: sumptibus J. G. Cottae (Latine) Textus
  • 1871 : James Legge, ed. et interpr., The Chinese Classics vol. 4 i-ii: The first part of the She-king ... The second, third and fourth parts of the She-king. Hongcongi: Lane, Crawford & Co. (Sinice, Anglice) pars i pars ii
  • 1919 : Marcel Granet, interpr., Fêtes et chansons anciennes de la Chine. Lutetiae: Bibliothèque de l’école des hautes études, 1919 (Francogallice) Textus; versio Anglica 1932
  • 1950 : Bernhard Karlgren, ed. et interpr., The Book of Odes: Chinese Text, Transcription and Translation. Holmiae: Museum of Far Eastern Antiquities, 1950 (Sinice, Anglice) Textus; versio separatim duobus voluminibus edita i, ii
Eruditio
 

Haec stipula ad litteras spectat. Amplifica, si potes!