Italia Suburbicaria (dioecesis Imperii Romani)

Italia Suburbicaria (Italia ab urbe recta) ab initio saeculi quarti Dioecesis Imperii Romani erat.

Pars Australis Italiae in Tabula Peutingeriana

Historia

Italia, quae per ius Italicum diu vectigalibus liberata erat, sub Diocletiano imperatore in provincias redacta est. Pars septentrionalis Dioecesis Italiae Annonariae facta est et vectigalia ad Praefectum Praetorio per Italiam solvebat, pars australis Italia Suburbicaria nominata est et urbi Romae victum parabat. Dioecesis mansit ad tempus Ostrogothorum et sub Iustiniano I imperatore iterum ad Imperium Romanum pertinebat. Sed post impetus Langobardorum in partes singulas divisa et anno 584 Exarchatus Ravennatis conditus est.

Provinciae

Ad Dioecesin Italiae hae provinciae pertinuerunt:

• Picenum Suburbicarium
• Apulia et Calabria
• Lucania et Bruttium
• Samnium
• Sicilia
• Corsica
• Sardinia
• Valeria
• Latium et Campania

Administratio

Dioecesis ut alii a Vicario administrata est, qui autem vicarius urbis Romae nominatus est. Sedes vicarii Roma erat, quamquam ipsa urbs ad dioecesin non pertinuit. Vicarii urbis Romae inter alios et hi fuerunt:

• Lucius Aurelius Avianius Symmachus anno 360
• Flavius Hypatius anno 363
• Flavius Maximinus circa annum 368

Nexus interni

• Index provinciarum Romanarum Diocletianarum