Ioannes Martinov
Ioannes MartinovRes apud Vicidata repertae:
Vide etiam paginam discretivam: Martynov
Ioannes Michaelis f. Martinov (Russice Мартынов, i.e. Martynov, Francogallice Jean Martinov, Martinof), die 7 Octobris anno 1821 Casani natus et die 26 Aprilis anno 1894 Canois mortuus, Iesuita Russicus et historicus fuit.
Vita recensere
In Universitate Petropolitana educatus, Xaverio de Ravignan e Societate Iesu in amicitiam venit. Anno 1845 novitius Societatis Iesu et anno 1851 sacerdos catholicus factus est. Anno 1854 Martinov et Ioannes Gagarin et alii Iesuitae Russici a gubernatione Russica damnati erant, qua de causa in patriam reverti nequibat. Lutetiae habitabat et multa opera Latine et Francogallice imprimis de antiquitatibus Slavonicis composuit.
Opera Latina recensere
- Annus ecclesiasticus Graeco-Slavicus, Bruxellis 1863.
- Cursus vitae et certamen martyrii B. Josaphat Kuncevicii, Parisiis 1865.
- Saulus et Paulus Ruthenae unionis, sanguine b. Josaphat transformatus sive Meletius Smotriscius per Jacobum Suszam (Smotriscii editio)
- Stanislai Rostowski Lituanicarum Societatis Jesu historiarum libri decem, recognivit et edidit Ioannes Martinov; Parisiis, Bruxellis 1877. (Textus apud Google Books)
Nexus externi recensere
- Opera Ioannis Martinov Francogallica in Vicifonte