Ingeniaria terrae motuum, sive ingeniaria sismica, est interdisciplinarius ingeniariae ramus qui structuras sicut aedificia pontesque designat et enodat, ad terrae motus attinens. Cuius finis est tales structuras satis valentes aedificare ut terrae motibus melius resistant. Ingeniarius terrae motuum (sive sismicus) structuras exstruire vult quae damnum per quassationem minorem non sustineant ac damnum maioris momenti per maiorem terrae motum evitant et non collabantur. Ingeniaria terrae motuum est disciplina scientifica quae societatem humanam, circumiecta naturalia, et circumiecta ab hominibus facta a terrae motibus protegenda tractat per periculum sismicum circumscribendum ad gradus qui societati humanae oeconomice placeant.[3]

Mausoleum Cyri Magni, veterrima orbis terrarum structura cuius fundamenta secreta sunt.
Experimentum exemplaris aedificii super mensam quassandi (laeva) et exemplaris aedificii fundamentis seiunctis (dextra)[1] in Universitate Californiensi Didacopolitana.
Tokyo Skytree ('Arbor caelestis Tocioensis'), cum tuned mass damper? praeditum, est elatissima orbis terrarum turris et secunda structra a maxima.
Photographema ex pellicula mensae quassandi experimenti destructivi aedificii concreti non ductilis tabulatorum sex.
Mensa quassandi per experimentum friction pendulum bearings? in laboratorio EERC.
Experimenta cum binis exemplaribus aedificiorum..[2].
Curia Urbana Franciscopolis a terrae motu anno 1906 et conflagratione insequente destructa.
Franciscopolis Californiae post terrae motum anno 1906 et conflagrationem insequentem.

Ingeniaria terrae motuum stricto sensu definitur studium morum structurarum et structurarum geographicarum quae oneri sismico obnoxiae sunt, unde subdivisio ingeniariae structuralis, ingeniariae geotechnicae, ingeniariae mechanicae, ingeniariae chemicae, physicae adhibitae, aliarumque disciplinarum plerumque habetur. Impensarum autem ob terrae motus recentiores subitarum causa, eius spatium aspectusque amplificari solent, ut nunc amplectatur ingeniariam civilem, ingeniariam mechanicam, ingeniariam nuclearem, scientiasque sociales, quae praecipue sociologia, scientia politica, oeconomica, ratio aeraria sunt.

Praecipua ingeniariae terrae motuum proposita sunt:

Nexus interni

Notae recensere

  1. "Earthquake Protector: Shake Table Crash Testing". YouTube .
  2. "Base isolation for earthquake engineering". YouTube. 27 Iunii 2007 
  3. Bozorgnia et Bertero 2004.
  4. Berg 1983.

Bibliographia recensere

  • Ahorner L. 1983. "Historical seismicity and present-day microearthquake activity of the Rhenish Massif, Central Europe." Plateau Uplift, ed. Fuchs et al., 198–221. Heidelberg: Springer.
  • Aki K., et P. G. Richards. 1980. Quantitative seismology: Theory and methods. Vol 1. W. H. Freeman and Company/
  • Berg, Glen V. 1983. Seismic Design Codes and Procedures. EERI. ISBN 0-943198-25-9.
  • Boore D. 1996. SMSIM-Fortran programs for simulating ground motions from earthquakes. Versio 1.0. U.S. Geological Survey. File Report 96-80-A.
  • Boore D., et W. Joyner. 1997. "Site Amplifications for generic rock sites." Bulletin of the Seismological Society of America 87 (2): 327–41.
  • Bozorgnia, Yousef, et Vitelmo V. Bertero. 2004. Earthquake Engineering: From Engineering Seismology to Performance-Based Engineering. CRC Press. ISBN 978-0-8493-1439-1.
  • Brûlé, S., E. H. Javelaud, S. Enoch, et S. Guenneau. 2014. "Experiments on Seismic Metamaterials: Molding Surface Waves." Phys. Rev. Lett. 112: 133901.
  • Brûlé S., E. H. Javelaud, S. Enoch, et S. Guenneau. 2017. "Flat lens for seismic waves." Sci. Rep. 7: 18066.
  • Brune. 1970. "Tectonic stress and spectra of seismic shear waves from earthquakes." Journal of Geophysical Research 75: 4997–5009.
  • Caporaletti V. 2002. Modélisation numérique des constructions non-ingéniérées en maçonnerie dans les zones de faible séismicité. TFE de DEA en Sciences Appliquées, Université de Liège.
  • Haskell, N. A. 1953. The dispersion of surface waves from point sources in a multi-layered medium." Bulletin of the Seismological Socierty of America 54: 377–93.
  • Hu, Yü-hsien, Shih-Chi Liu, et Weimin Dong. 1996. Earthquake engineering. Londinii et Novi Eboraci: E&FN Spon. ISBN 041920590X.
  • Johnston, A. C., et al. 1994. "The earthquakes of stable continental regions." Electric Power Research Institute Repors TR-102261.
  • Jongmans, D. 1990. "Les phénomènes d'amplification d'ondes sismiques dus à des structures géologiques." Annales de la Société Géologique de Belgique 112: 369–79.
  • Lamadon, T, E. Fournely, R. Moutou Pitti, et M. Jouanade. 2010. "Diagnostic et renforcement du bâti existant en construction acier: Approche de l'Eurocode 8." Symposium International sur la Construction en Zone Sismique, Université Hassiba Benbouali de Chlef (Algérie), 26–27 octobre 2010.
  • Lestuzzi, Pierino, et Marc Badoux. 2008. Génie parasismique: Conception et dimensionnement des bâtiments. Presses Polytechniques et Universitaires Romandes. ISBN 978-2-88074-747-3.
  • Newmark, Nathan Mortimore, et Emilio Rosenblueth. 1971. Fundamentals of earthquake engineering. Englewood Cliffs Nivae Caesareae: Prentice-Hall. ISBN 013336206X.
  • Plumier A., J. F. Cadorin, et V. Caporaletti. 1999. Étude des limites de résistance aux séismes des constructions non parasismiques édifiées en zone faiblement sismique. Rapport de recherche, CSTC, Université de Liège.
  • Thomson, W. T. 1950. "Transmission of elastic waves through a stratified solid medium." Journal of Applied Physics 21: 89–93.
  • Zacek, M. 1996. Construire Parasismique. Massiliis: Édit. Parenthèses. ISBN 2-86364-054-2.

Nexus externi recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad ingeniariam terrae motuum spectant.