Ilma
Ilma sive Ilminina[1] (Theodisce Stadtilm) est oppidum in Circulo Ilmensi in Thuringia situm. Habet 4609 incolas.
Descriptio et historia recensere
Urbs ad orientale Silvae Thuringiensis promunturium sita est. Mentio prima facta est die 13 Maii 1268. A Schwartzburgensibus monasterium Cisterciense a Salfelda Thuringorum huc translatum erat anno 1274/1275. Cessavit officio fungi anno 1533. Post sic dictam Reformationem in castellum redactum est; anno 1918 demarchium esse coepit. Remanserunt crypta quaedam, calefactorium anticum, decuriarum grangiae (in tota Thuringia maximae), tamquam monasterii vestigia. Pars curiae museum est. Perpulchra inter aedificia urbis aestimatur a nonnullis insuper Fanum Sanctae Mariae Protestanticum.
Hostes saepe urbem petebant, quam moenia protexerunt. Murorum partes et hodie videri possunt. Die 29 Maii 1613 flumen super ripas effusum urbi damna magna fecit.
Industriae recensere
In oenomicis priscis agnorum pecorumque cultores, lintearii, coriarii dignentur mentionis. Saeculo XIX fabricae haud paucae hic tenebantur. Tum etiam viaeductus ferriviarius arcuum tredecim constructus est in longitudinem 202 metrorum. Hodie e.g. lomenta (Domal Wittol), autocinetorum partes subsidiariae (Gelenkwellenwerk Stadtilm GmbH) et organa tubulata (Orgelbau Schönefeld) conficiuntur.
In museo urbano de laboratoriis ad vim nuclearem explorandam, quae annis inter 1943 et 1945 in schola quadam a domino Diebner instructa erant, docetur.
Tribus recensere
Ex Ianuario mense 2019 hi omnes tribus ad Ilmam pertinent:
|
|
|
Septem miracula Ilmensia recensere
Septem res visu digniores scurriliter epitheton septem miraculorum nactae sunt, nempe:
- Höchste Brücke Thüringens: altissimus Thuringiae pons inter turres ecclesiae (annis inter 1899 et 1903) .
- Krypta: refectorium monasterii pristini in curia hodierna
- Größter Zinsboden Thüringens: aedes decumae hordei servandae (saeculi XIV) quod aedificium suae speciei maximum in Thuringia habetur
- Stadtmauer: moenia cum ambitibus
- Größter Marktplatz Thüringens: forum Thuringiae maxime latum
- Höchstschwimmende Ente Stadtilms: anas in aere natans (vere mensura aquarum super ripas effusarum), anni 1613
- Klosterlinde: tilia monasterii maxima
Filii urbis recensere
Obeliscus in foro componistam Ioannem Methfessel (1785-1869) effert, tamquam bellorum liberationis ab iugo Napoleonis Bonaparte citharoedum. Iste homo anno 1823 Hammoniae circulum cantorum praetitulatum Hamburger Liedertafel condidit. Fridericus Fröbel paedagogus, cum iuvenis esset, apud avunculum Ilmae vixit.
Nexus externi recensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Ilmam spectant. |