Historismus est proprium historiae artium saeculi undecivensimi, quod imprimis architecti elementis generum antiquorum uti et inter se miscere solebant. Ita sic dictae Ars Neoromanica, Ars Neogothica, Neorenascentia, et Neobarocus exstiterunt. Saeculo vicensimo ineunte, Ars Nova nata est, quae etiam aliquid ad historismum contulit.

Somnium architecti a Thomas Cole pictum anno 1840: visum historicum, quod aedificia modis Aegyptio, Graeco, Romanoque instructa demonstrat.
Domus historistica, Lipsiae anno 1892.

Principalis historismi aetas inter annos 1850 et 1914 floruit, sed etiam postea aedificia historistica facta sunt, saepe modo Neoclassico.

Aedificia historica recensere

Bibliographia recensere

  • Dolgner, Dieter. 1993. Historismus: Deutsche Baukunst 1815–1900. Lipsiae: Deutsche Baukunst.
  • Hans Gerhard Evers: Vom Historismus zum Funktionalismus. Aquis Aurelianis, Holle Verlag 1967, Dictionary of National Biography edd. Leslie Stephen, Sidney Lee. 63 voll., 3 voll. suppl. (Londinii, 1885-1901 ~). (Kunst der Welt. Ihre geschichtlichen, soziologischen und religiösen Grundlagen. Die Kulturen des Abendlandes), (1976, ISBN 3873551217)
  • Hans Gerhard Evers: Versuch einer Ehrenrettung des Historismus. In Das Kunstwerk. 16, 1962/63, li, 8, S. 2–4.
  • Hans Gerhard Evers: Historismus und bildende Kunst. In: Historismus und bildende Kunst. Vorträge und Diskussion im Oktober 1963 in München und Schloß Anif. Monaci 1965, p. 25–42. Studien zur Kunst des 19. Jahrhunderts, 1.
  • Eva-Maria Landwehr: Kunst des Historismus. Böhlau Verlag (UTB), Coloniae Agrippinae/Vimarae/Vindobonae 2012, ISBN 9783825236458.
  • Müller, Klaus F. 2012. Park und Villa Haas: Historismus, Kunst und Lebensstil. Verlag Edition Winterwork. ISBN 9783864681608.

Nexus externi recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad architecturam historisticam spectant (Historicist architecture, Historicism).