Haec est pagina discretiva nominalis quae paginas de hominibus eiusdem fere nominis indicat.

Henricus sive Aenrichus (-i, m.), sive Heinricus, est praenomen Germanicum (non solum Theodiscum!). Pro cognomine et in usu est.

Henricus

Henricus Boito, poëta et scriptor Italicus
Genus Masculinum
Origo Germanica
Significatio "Dominus Villae" aut "Rector Domi"
Index praenominum
Paginae in "Henricus" ineuntes

Significatio et origo recensere

Henricus (Germanice Heinrich) lingua Germanica vetere originem habet et successor fortasse est nominis Germanici veteris Heimrich, cum eo tempore, simul Heimrich e conspectu in documentis abit, Heinrich in eisdem apparet.

Nomen e verbo heim 'domus' aut hagan 'atrium' vel 'aula', et rîhhi 'potens' vel 'princeps' componitur. Ex quo Heinrich aut Henricus valet fere sicut 'dominus in domo' aut 'dominus in aula' aut 'qui fortunam dominetur'.

In linguis frequentibus formae recensere

  • cognomina (potissimum Theodisca): Heine, Heise, Henig, Hennig, Henning, Hintz, Hintze, Hinz, Hinze, Heinrichs

Homines nominatim Henrico recensere

Reges recensere