In Iliade Helenus est vates[1] Troianorum, Priami et Hecubae filius, Hectoris Cassandraeque frater. Non tantum Hectori consilia e scientia divina ducta dabat[2] sed ipse fortiter adversus Danaos pugnabat antequam a Menelao vulneratus e proelio recessit[3]. Ilio capto Neoptolemum in Epirum sequebatur ubi civitatem apud Molossos condidit et uxorem Deidamiam, Neoptolemi matrem, duxit[4]. Secundum posteriores fabulas quas sequebatur Aeneis Pyrrho, Achillis filio, mortuo Andromachen, Hectoris viduam, uxorem ducebat et in Epiro regnabat. Filium genuit Cestrinum[5] nomine.

Aeneas et Helenus sacrificantes (circa 1530).

Secundum Apollodori bibliothecam Paride mortuo de matrimonio Helenae cum fratre Deiphobo certavit. Victus in montem Idam secessit ubi ab Ulixe captus est. Captivus Achaeis pignora divina e quibus salus Troiae pendebat detexit, ita ruinam patriae indicens[6].

Notae recensere

  1. Cicero, De divinatione I.89. Aeneis III.712. Ilias VI.76ː Ἕλενος οἰωνοπόλων ὄχ’ ἄριστος. Auguriis enim futura praedicabat.
  2. VI.73-101 et VII.46-53
  3. Ilias XIII.576-600.
  4. Apollodori bibliotheca Epitome VI.12-13.
  5. Pausanias, Descriptio Graeciae I.11.1 et II.23.
  6. Apollodori bibliotheca, Epitome V.9-10. Sophocles, Philoctetes 604-19. Cf A. Hinds, "The Prophecy of Helenus In Sophocles' Philoctetes", The Classical Quarterly, 1967ː 169-180.

Fontes recensere