Furosemidum
Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt. |
Natura chemica | |
---|---|
Formula chemica | C12H11ClN2O5S |
Massa molaris | 330.745 g/mol |
PubChem | 3440 |
DrugBank | DB00695 |
Natura pharmacologica | |
Codex ATC | C03CA01 (WHO) |
Tempus semivitae biologicum | 100 min |
Metabolismus | iecore (hepaticus) |
Excretio | renibus (66%), faecibus (33%) |
Ad usum therapeuticum | |
Applicatio | per os, i.v., i.m. |
MedlinePlus | a682858 (Anglice) |
Furosemidum est forte diureticum et propterea medicamentum, quod cogitari potest ad therapiam oedematum, insufficientiae cordis, cirrhosis iecoris sicut morborum renalium[1]. Praeterea Furosemidum pressionem sanguinis deprimere fortiter potest et propterea item medicamentum antihypertensivum est.
Furosemidum in ordinis mundi sanitarii indicem exemplarem medicamentorum essentialium receptum est.
Historia recensere
Anno 1959 pauca de diuretica cum substantiis Acetazolamidi et Chlorothiazidi (ab anno 1957) et Hydrochlorothiazidi (1959) cognita sunt[2]. Chemicus P. Hajdú[3] et medicus Romanus Muschaweck[4] anno 1959 aliud thiazidum etiam efficacius construere voluerunt. Haijdú structuram aromatica (cum anulo chemico) benzothiazidi convertit. Computationes Romanus Muschaweck, nomine "birotarius ruber" ("roter Radler", a birota rubra sua, quia ei autoraeda non erat), cum regula calculatoria sua fecit. Necopinato natura chemica substantiae Hoe 058, id est furosemidi, non ut thiazidorum sed diuretici ansarum fuit.
Natura Furosemidi recensere
Natura chemica recensere
Furosemid est diureticum ansarum, sulphamidicum. Structura chemica sua est acidum 4-chloro-2-[(furan-2-ylmethyl)amino]- 5-sulfamoylbenzoicum, quod est acidum carboxylicum aromaticum (anulus chemicus cum sex atomis carboniorum) cum furano[5] (anulus cum quattuor atomis carboniorum et uno oxygeniorum), chloro et sulphure.
Furosemido propter acidum (carboxylicum, COOH/-COO-) eius solubilitas permeabilitasque malae sunt. Solubilitas Furosemidi cum pH parva etiam peior erit, cum pH neutrale invicem satis.
Formula chemica est C12H11ClN2O5S, massa molaris 330.745 g/mol.
Natura pharmacologica recensere
Pharmacocinetica recensere
Eius solubilitas et permeabilitas mala efficit, ut Furosemidi accessibilitas biologica item parva sit, sic enim 43 – 69%. Tempus semivitae biologicum .[6] circa 1,5 h (0.5 – 2.7) est. Excretio est per urinas (66%) et biles (33%).
Effectus Furosemidi recensere
Effectus non grati recensere
Qui Furosemido utitur animum advertat ad effectus secundarios et interactiones necesse est.
Effectus secundarii recensere
Exempla (!) sunt:
- Hyperuricaemia (nimium acidi urici, AU ↑)
- Hyperglycaemia (nimium glucosi seu "zucharae", Glc ↑)
- Hypokaliaemia (parum potassii, K+↓)
Interactiones recensere
Furosemidum interagere possit exempli gratia (!) cum analgeticis, antihypertensivis, lithio.
Usus Furosemidi recensere
Usus medicus recensere
Dosis diurna definita (DDD) est 40 mg per die et p.o. et i.v.[7]
Notae recensere
- ↑ "Furosemide". The American Society of Health-System Pharmacists
- ↑ http://www.pta-aktuell.de/media/pdf/2011/06_11/PTA_06_11_056.pdf[nexus deficit]
- ↑ http://edoc.hu-berlin.de/oa/degruyter/cclm.1970.8.1.49.pdf
- ↑ http://ptaforum.pharmazeutische-zeitung.de/index.php?id=6384
- ↑ Nomina furanis et furosemidi derivantur a furfure
- ↑ http://goldbook.iupac.org/B00658.html
- ↑ Systema classificationis Anatomicum Therapeuticum Chemicumque, cap. C03CA cum furosemidi referentia