Erechtheus (Euripides)

tragoedia quam Euripides docuit

Erechtheus est tragoedia quam Euripides anno 422 a.C.n. docuit, hodie deperdita. Fatum Erechthei regis scaenice tractabat. Nuper 119 novi versus in paryro Sorbonea anno 1967 reperti et ad tragoediae finem pertinentes prioribus fragmentis servatis accessere[1]. Iam antea 55 versus in ore Praxitheae, Erechthei uxoris, a poeta posita nobis apud Lycurgum[2] servati erant. Quibus Praxithea explicabat cur filiae suae mortem non recusaret si patriae suae saluti foret.


Editiones recensere

  • M. Sonnino, Euripidis Erechtei quae extant, Introduzione, testo critico, commento, traduzione, Florentiae, Biblioteca nazionale, 2010 Recensio critica
  • Euripides: Fragments edd. Christopher Collard, Martin Cropp (Cantabrigiae [Mass.]: Harvard University Press, 2008) vol. 1 pp. 362-401 (Loeb Classical Library) (Graece, Anglice)
  • Euripides: Selected Fragmentary Plays, 1. Telephus, Cretans, Stheneboa, Bellerophon, Cresphontes, Erechtheus, Phaethon, Wise Melanippe, Captive Melanippe edd. C. Collard, M. J. Cropp, K. H. Lee. Warminster: Aris & Phillips 1995.
  • Tragicorum Graecorum fragmenta. 2a ed., vol. 5: Euripides ed. Kannicht. Goettingae 2004.

Notae recensere

  1. Pap. Sorbonne 2428.
  2. Contra Leocratem 100.

Plura legere si cupis recensere

Nexus interni

Nexus externi recensere

 

Haec stipula ad litteras spectat. Amplifica, si potes!