Emanuele Marongiu Nurra

Nulla Vicipaediae Latinae pagina huc annectitur.
Quaesumus in alias commentationes addas nexus ad hanc paginam relatos. Quo facto hanc formulam delere licet.

→ Interpretationes vernaculae

Res apud Vicidata repertae:

Nativitas: 28 Martii 1794; Bessudes
Obitus: 12 Septembris 1866; Caralis
Patria: Regnum Italiae

Emanuele Marongiu Nurra (natus Bessude in oppido Sardiniae die 28 Martii 1794, mortus Caralis die 12 Septembris 1866) jurisconsultus ac archiepiscopus catholicus fuit. Scriptore Iesuita Franciscus Carboni paedagogum ad studium litterarum fuit. Qui in theologia ac jure lectus a Universitas Sassaritana in MDCCCXVII et factus est advocatus, et sacerdotalem ordinationem recepit. Et factus est bibliothecarius in Accademia ecclesiastica di Superga Augustae Taurinorum. Annorum enim paravit cor suum qui intensissime cupiebat studiis et operis et scripsit in commentariis Selectae s. Gregorii papae I Epistulae de sacris Sardorum antiquitatibus historicis commentariis illustratae (Torino 1825)

Opera recensere

Elogio funebre di Carlo Felice I di Savoia (1831) re di Sardegna, di Cipro, e di Gerusalemme(...), Torino, G. Marietti, 1831
Selectiora Francisci Carboni carmina nunc primum in unum collecta opus cum Latinis orationibus de Sardorum literatura, Karali 1834
Compendio della dottrina cristiana per l’uso dell’archidiocesi di Oristano, Cagliari, 1847

Translationes recensere

Gregorius Magnus, Regula pastoralis, Augusta Taurinorum, 1858

Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!