Ebora (-ŏ-)[1] (Lusitanice Évora) est urbs Lusitaniae, caput municipii districtusque homonymorum. Urbi nunc sunt 54 milia incolarum.[2]

Wikidata Ebora
Res apud Vicidata repertae:
Ebora: insigne
Ebora: insigne
Civitas: Portugallia
Locus: 38°34′21″N 7°54′26″W
Numerus incolarum: 53 577
Zona horaria: UTC
Situs interretialis
Nomen officiale: Évora

Gestio

Procuratio superior: Ebora, Alentejo Central

Geographia

Superficies: 1 307.04 chiliometrum quadratum, 1 307.08±0.0100000000001 chiliometrum quadratum
Regiones urbanae: Nossa Senhora de Machede, Nossa Senhora da Graça do Divor, Canaviais, São Miguel de Machede, São Bento do Mato, Bacelo e Senhora da Saúde, Malagueira e Horta das Figueiras, Nossa Senhora da Tourega e Nossa Senhora de Guadalupe, São Sebastião da Giesteira e Nossa Senhora da Boa Fé, União das Freguesias de Évora (São Mamede, Sé, São Pedro e Santo Antão), São Manços e São Vicente do Pigeiro, Torre de Coelheiros
Territoria finitima: Portel, Viana do Alentejo, Reguengos de Monsaraz, Redondo, Estremoz, Arraiolos, Mons Maior Novus, Tonsberga

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Autricum, Angra do Heroísmo, Vidigueira, Sines, Susdalia, Island of Mozambique, Tonsberga
Reliquiae templi Romani.

De origine nomineque recensere

Eboram vel Eburam[1] vel Elburam a nonnullis opinatur saeculo vicesimo a.C.n. institutam esse.[3] Sed ab aliis opinatur saeculo octavo a.C.n. ab Eburonibus[4] institutam esse, qui etiam Ebura Brittium vel Eburobrittium circa Oppidum[5] etiamque Ebora Alcubae[6] forsit instituerunt. Anno 59 a.C.n. abs Caesare Ebora Liberalitas Iulia vocatur.[7][8][9][10] Saeculuo primo a Plinio Ebora Cerealis vocatur.[11][12][13] Praeterea Ebora Augusta a Romanis aliquando vocabatur.[14][15][16]

Aevum Romanum recensere

In arce situm 38°34′22″N 7°54′27″W / 38.57278°N 7.9075°W / 38.57278; -7.9075 templum Romanum est,[17][18][19] quo saeculo primo in foro aedificatum et consecratum cultu imperatorio est. Ex granito factum est, absque basibus capitulisque columnarum corinthiarum quae ex marmore e plaga termiensi[20] factae sunt.[21] Piscina imagines ostendens templum circumdabat. Podium longitudine circum 25 metra, latitudine 15 metra, et altitudine 3.5 metra erat. Proflictum saeculo quinto est. Post haec praesidium et macellum usque ad 1836 fuit. Quo anno aedificia apud latus septentrionale templi posita deleta sunt et cisternae aquae ductus primitivi repertae sunt. Anno 1863 deletio totius partis mediaevalis effata est, quae postmodo anno 1871 facta est. Saeculo septimo decimo ratio apparuit templum consecratum Dianae esse adfirmare. Nunc constat rationem hanc non perstare.

Pontem super fluvium Sarramam (Portugallice Xarrama)[22][23] situm 38°31′49.5″N 7°54′58.3″W / 38.530417°N 7.916194°W / 38.530417; -7.916194 prope purificatorium cloacinum opinantur sapientes aliqui Romanum esse.[24]

Anno 2009 per renovationem lycei Gabriel Pereira siti 38°34′28″N 7°54′10″W / 38.57444°N 7.90278°W / 38.57444; -7.90278 inventum est sepulcretum Romanum saeculorum primi et secundi.[25]

Aevum islamicum recensere

Anno 714, Abd al-Aziz praepositus a Tarice sine adversitate Eboram cepit.[26][27]

Anno 913, Ordonius filius Alfonsi[28] rex Gallaeci cursum in meridiem cum agmine suo egit. Postquam moenia oppidi invalida erant, facile id expugnavit. Spolia magna adipiscitur. Incolarum omnes viros occisi sunt. Feminae tamen puerique, quae quattor milia fuerunt, captivae in Gallaeciam tractae sunt. Itaque Ebora deserta facta est.[29][30]

Notae recensere

  1. 1.0 1.1 F. Gaffiot, Dictionnaire Illustré Latin-Français, (Lutetuae: Hachette). [1][2].
  2. Anuário Estatístico da Região Alentejo - 2015 PDF, pag. 65 Instituto Nacional de Estatística.
  3. Évora: Origem Evolução de uma Cidade Medieval. Maria Domingas V. M. Simplício (Departamento de Geociências, Universidade de Évora). Revista da Faculdade de Letras, Universidade do Porto. Geografia. I série. Vol. XIX. Porto. 2003. Pp.365-372. PDF
  4. Monarchia Lusytana. Bernardo de Brito. Lisboa. 1690. Pag. 375 de Ebora vide. [3].
  5. Óbidos Dicionário de Toponímia. Porto Editora.
  6. Alcobaça Dicionário de Toponímia. Porto Editora.
  7. Liberalitas Iulia Infopédia. Porto Editora.
  8. Charles Anthon, A Classical Dictionary (Novi Eboraci: Harper & Brothers, 1842), 459, s.v. Ebora. [4].
  9. Alexander Macbean, A Dictionary of Ancient Geography (Londinii: Printed for G. Robinson in Pater Noster-Row; and T. Cadell in the Strand, 1773), s.v. Ebora. [5].
  10. Évoraturismo
  11. Plinius. Naturalis Historia. III. 10
  12. Atlas geographus or, a complete system of geography, ancient and modern. Volume II. Printed by John Nutt. 1711. Pag. 1185 de Ebora vide. [6]
  13. Dictionarium universale latino-gallicum. Jean Boudot, (Lutetia: 1745), 192, s.v. Ebora. [7].
  14. O Arqueólogo Português 1.ª série. Volume XXX. Estudos lusitanos-romanos. Luís Chaves. 1956. Pag. 15 de Ebora vide. [8]
  15. «O último porto de Ulisses»: história, urbanismo e arte de Felicitas Iulia Olisipo. Maria Teresa Caetano. Edições Colibri / Instituto de História da Arte, Faculdade de Ciências Sociais e Humanas, Universidade Nova de Lisboa. 2007 Pag. 88 de Ebora vide. [9]
  16. Revista Municipal Ano II. N.º 10. 1941. Pag. 26 de Ebora vide. [10]
  17. Templo Romano de Évora. Direção Geral do Património Cultural.
  18. Templum Romanum eborense. Sistema de Informação para o Património Arquitectónico.
  19. Templo Romano. Câmara Municipal de Évora.
  20. Oppidum ad septentrionem Eborae Portugallice Estremoz vocatum iam aevo Romano urbs erat. Tamen nomen urbis eo tempore incognitum permanet. Videtur Estremoz ex arabico verbo ترمس vicissim ex Graeco θέρμος ortum esse, quod portugallicum tremoço et hispanicum altramuz genuit, id est lupinus, forsan speciei Lupinus termis. Vide Estremoz apud Infopédia, Porto Editora et António Maria Romeiro Carvalho. AÇAFA, nr 6, 2013, pag. 212 et Câmara Municipal de Estremoz. Ordenação heráldica.
  21. Luis Lopes, J. Carrilho Lopes, J. P. Cabral, Panagiotis Sarantopoulos. Caracterização petrográfica dos monumentos romanos de Évora. Separata do Boletim "A Cidade de Évora", II Série, Nº 4, Évora, 2000. [11]
  22. António Rafael Carvalho (2008), A Musalla do Torrão, vol 3 (Município de Alcácer do Sal), p. 20. De nomine Xarrama vide hoc PDF.
  23. Mikel Urkola, ¿Mitología preindoeuropea en toponimia? Explicaciones preindoeuropeas de -ama, segi, obi, etc. Revista Arse 48:3. Centro Arqueológico Saguntino. De nomine Xarrama vide p. 67.
  24. Pontes Históricas do Alentejo. Direção-Geral do Património Cultural.
  25. Laboratório de Antropologia Biológica da Universidade de Évora. Área funerária romana em Évora: dos restos ósseos aos rituaisfunerários. [12].
  26. Cronologia Gharb al-Andaluz 711-1250. António Rei. UNL
  27. Roberto Marín Guzmán. Sociedad, política y protesta popular en la España musulmana. Universidad de Costa Rica. 2006. Pag. 87
  28. Francisco de Berganza. Antigüedades de España, propugnadas en las noticias de sus Reyes. Parte segunda. 1721. pag. 535.
  29. José Ribeiro dos Santos. Um olhar sobre o quotidiano de Évora no período medieval – islâmico. Séculos VIII– XI. Universidade de Évora. 2015
  30. Adel Sidarius. Um texto árabe do sec X relativo à nova fundação de Évora e aos movimentos muladi e berbere no ocidente andaluz.[nexus deficit].

Nexus interni

Nexus externi recensere

  Situs geographici et historici: Locus: 38°34′21″N 7°54′26″W • OpenStreetMap • GeoNames • Facebook Places • Pleiades • Store norske Lexikon