Dissimulatio vel simulatio, sive Latinitate recentiore hypocrisis (Graece ὑπόκρισις[1][2]), est falsa virtutis probitatisve species excogitata, veris inclinationibus indolibusque celatis, praecipue ad fides religiosas moralesque pertinens; ergo, sensu lato, dissimulatio simulationem vel dolum attingere potest. Dissimulatio est usus eorundem morum vel factorum ob quae alius alium culpat. In psychologia morali, hominis dissimulatio est offensio suorum praeceptorum principiorumque moralium divulgatorum observandorum.[3]

Dissimulatrix binorum vultuum. Adumbratio Cixi (1835–1908), imperatricis regentis Sinarum.
Michael Gerson.

Secundum Davidem Runciman, philosophum politicum Britannicum, "Inter alia fraudis simulatae genera sunt affirmationes scientiae qua quidam caret, affirmationes constantiae quas non sustinet, affirmationes fidelitatis quam non sentit, affirmationes identitatis quam non tenet."[4][5] Michael Gerson, diurnarius politicus Americanus, dicit dissimulationem politicam esse "conscium personae usum ad publicum fallendum commodumque politicum capiendum."[6][7]

Dissimulatio res videtur sapientiae vulgaris et litterarum sapientiae ex ortu historiae humanae. Quae magis magisque e decennio annorum 1980, fundamenta facta est studiorum ethicae, oeconomicae moralis, psychologiae cognitivae, psychologiae culturalis, psychologiae evolutionariae, psychologiae moralis, psychologiae positivae, psychologiae socialis, psychologiae socialis sociologicae, rerum decernendarum, sociologiae politicae, scientiae cognitivae.

La Tartuffe a Molière et operae Shayō et Ningen Shikkaku a Dazai Osamu sunt exampli litterarum quae dissimulationem humana tractant.

Nexus interni

Notae recensere

  1. Morwood et Taylor, eds., Pocket Oxford Classical Greek Dictionary (Oxoniae: Oxford University Press, 2002).
  2. Similiter, (dis)simulator Graece est ὑποκριτής.
  3. Lammers, Joris (2011), "Power increases infidelity among men and women", Psychological Science 22 (9): 1191–97 .
  4. Anglice "Other kinds of hypocritical deception include claims to knowledge that one lacks, claims to a consistency that one cannot sustain, claims to a loyalty that one does not possess, claims to an identity that one does not hold."
  5. David Runciman (2010). Political Hypocrisy: The Mask of Power, from Hobbes to Orwell and Beyond. Princeton UP. p. 8. ISBN 978-0691148151 .
  6. Anglice "the conscious use of a mask to fool the public and gain political benefit."
  7. Michael Gerson, "Trump's hypocrisy is good for America," Washington Post, 29 Novembris 2016.

Bibliographia recensere

  • Alicke, Mark D., M. L. Klotz, David L. Breitenbecher, Tricia J. Yurak, et Debbie S. Vredenburg. 1995. "Personal contact, individuation, and the better-than-average effect." Journal of Personality and Social Psychology 68 (5): 804–25. doi:10.1037/0022-3514.68.5.804.
  • Alicke M., E. Gordon, et D. Rose. 2012. "Hypocrisy: What counts?" Philosophical Psychology 26 (5): 1–29. doi:10.1080/09515089.2012.677397.
  • Byrne, R. W., et A. Whiten. 1988. Machiavellian intelligence: Social expertise and the evolution of intellect in monkeys, apes, and humans. Oxoniae: Clarendon Press.
  • Caviola Lucius, et Faulmüller Nadira. 2014. "Moral hypocrisy in economic games: how prosocial behavior is shaped by social expectations. Frontiers in Psychology 5: 897. doi:10.3389/fpsyg.2014.00897. PMID 25177307. PMC 4132261.
  • Cross, K. P. 1977. "Not Can, But Will College Teaching Be Improved?" New Directions for Higher Education.
  • la Cour, A., et J. Kromann. 2011. "Euphemisms and hypocrisy in corporate philanthropy." Business Ethics: A European Review 20 (3): 267–79. doi:10.1111/j.1467-8608.2011.01627.x.
  • Davidson, Jenny. 2004. Hypocrisy and the Politics of Politeness: Manners and Morals from Locke to Austen. Novi Eboraci: Cambridge University Press. ISBN 0521835232. Pars interretialis.
  • Epley, N. 2000. "Feeling 'Holier Than Thou.'" Journal of Personality and Social Psychology, 1 Decembris 2000.
  • Fernández, J. 2013. "Self-deception and self-knowledge." Philosophical Studies 162 (2): 379–400. doi:10.1007/s11098-011-9771-9.
  • Furia, Peter A. 2009. "Democratic citizenship and the hypocrisy of leaders." Politi 41 (1): 113–33. doi:10.1057/pol.2008.24.
  • Gerson, Michael. 2016. "Trump's hypocrisy is good for America." Washington Post, 29 Novembris 2016. Textus interretialis.
  • Greene, M., et K. Low. 2014. "Public integrity, private hypocrisy, and the moral licensing effect." Social Behavior and Personality 42 (3): 391. doi:10.2224/sbp.2014.42.3.391.
  • Heine, S. J. 1999. "Culture, self-discrepancies, and self-satisfaction." Personality & Social Psychology Bulletin 25 (8): 915–925. doi:10.1177/01461672992511001.
  • Jay, Martin. 2012. The Virtues of Mendacity: On Lying in Politics. Charlottesville: University of Virginia Press. ISBN 9780813929729, ISBN 9780813929767. Pars interretialis.
  • Jung, Carl Gustave. 1966. Two Essays on Analytical Psychology. Collected Works, Volume 7. Princeton University Press. ISBN 0-691-01782-4.
  • Kahneman, D. 2011. Thinking, fast and slow. Novi Eboraci: Farrar, Straus & Giroux. ISBN 9780374275631, ISBN 9780374533557, ISBN 9780606275644.
  • Kuhn, D. 1991. The skills of argument. Cantabrigiae et Novi Eboraci: Cambridge University Press. ISBN 0521404517, ISBN 052142349X.
  • Kurzban, Robert. 2010. Why everyone (else) is a hypocrite: Evolution and the modular mind. Princeton University Press. ISBN 9780691146744, ISBN 0691146748.
  • Lammers Joris, Diederik A. Stapel, et Adam D. Galinsky. 2010. "Power increases hypocrisy moralizing in reasoning, immorality in behavior." Psychological Science 21 (5): 737–44. doi:10.1177/0956797610368810. PMID 20483854.
  • Laurent, S. M., B. A. M. Clark, S. Walker, et K.D. Wiseman. 2014. "Punishing hypocrisy: The roles of hypocrisy and moral emotions in deciding culpability and punishment of criminal and civil moral transgressors." Cognition and Emotion 28 (1): 59–83. doi:10.1080/02699931.2013.801339. PMID 23725235.
  • Perkins, D. N., M. Farady, et B. Bushey. 1991. In Informal reasoning and education, ed J. F. Voss, D. N. Perkins, et J. W. Segal. Hillsdale Novae Caesareae: L. Erlbaum Associates.
  • Pfaffenhausen, Wilhelm. 2011. Heuchelei: Schmierstoff unserer Gesellschaft. Francofurti: R. G. Fischer Verlag. ISBN 978-3-8301-1430-7.
  • Porcher, J. E. 2014. "Is self-deception pretense?" Manuscrito 37 (2): 291–332. doi:10.1590/S0100-60452015005000002.
  • Renzo, M. 2014. "Fairness, self-deception and political." Philosophical Studies 169 (3): 467–88. doi:10.1007/s11098-013-0203-x.
  • Rodríguez Kauth, Angel. 1993. Psicología de la hipocresía. Bonaeropoli: Almagesto/Rescate. ISBN 9507510656.
  • Ross, L., et A. Ward. 1996. "Naive realism in everyday life: Implications for social conflict and misunderstanding." In Values and Knowledge, ed. T. Brown, E. S. Reed, et E. Turiel. Hillsdale Novae Caesareae: Erlbaum.
  • Runciman, David. 2010. Political Hypocrisy: The Mask of Power, from Hobbes to Orwell and Beyond. Princeton University Press. ISBN 978-0691148151.
  • Rustichini, Aldo, et Marie Claire Villeval. 2014. "Moral hypocrisy, power and social preferences." Journal of Economic Behavior and Organization 107: 10–24. doi:10.1016/j.jebo.2014.08.002.
  • Shaw, Victoria F. 1996. "The cognitive processes in informal reasoning." Thinking and Reasoning 2 (1): 51–80. doi:10.1080/135467896394564.
  • Sommervoll, D. E. 2013. "Sweet self-deception." Journal of Economics 109 (1): 73–88. doi:10.1007/s00712-012-0308-2. hdl:11250/93930.
  • Stone, R. 2014. "Unconscionability, exploitation, and hypocrisy." Journal of Political Philosophy 22 (1): 27–47. doi:10.1111/jopp.12009.
  • Szabados, Béla, et Eldon Soifer, eds. 2004. Hypocrisy: ethical investigations. Petropoli Ontarionis: Broadview Press. ISBN 1551115573.
  • Tillyris, Demetris. 2016. "The virtue of vice: a defence of hypocrisy in democratic politics." Contemporary Politics 22 (1): 1–19. doi:10.1080/13569775.2015.1112958. PDF.
  • Von Hippel, William, et Robert Trivers. 2011. "The evolution and psychology of self-deception." Behavioral and Brain Sciences 34 (1): 1–16. doi:10.1017/s0140525x10001354. PMID 21288379.
  • Vaara, E. 2003. "Post‐acquisition integration as sensemaking: Glimpses of ambiguity, confusion, hypocrisy, and politicization." Journal of Management Studies 40 (4): 859–94. doi:10.1111/1467-6486.00363. hdl:10138/26465.
  • Valdesolo, P., et D. DeSteno. 2007. "Moral hypocrisy: Social groups and the flexibility of virtue." Psychological Science 18 (8): 689–90. doi:10.1111/j.1467-9280.2007.01961.x. PMID 17680939.
  • Wagner, T., R. J. Lutz, et B. A. Weitz. 2009. "Corporate hypocrisy: Overcoming the threat of inconsistent corporate social responsibility perceptions." Journal of Marketing 73 (6): 77–91. CiteSeerX 10.1.1.463.1501. doi:10.1509/jmkg.73.6.77.
  • Wallace, R. 2010. "Hypocrisy, moral address, and the equal standing of persons." Philosophy and Public Affairs 38 (4): 307–41. doi:10.1111/j.1088-4963.2010.01195.x.
  • Wason, P. C. 1960. "On the Failure to Eliminate Hypotheses in a Conceptual Task." Quarterly Journal of Experimental Psychology 12 (3): 129–140. doi:10.1080/17470216008416717.
  • Wieting, Stephen G. 2016. The Sociology of Hypocrisy: An Analysis of Sport and Religion. Novi Eboraci: Routledge.
  • Wright, R. 1995. The moral animal: Evolutionary psychology and everyday life. Novi Eboraci: Vintage Books.

Nexus externi recensere

  Vicicitatio habet citationes quae ad dissimulationem spectant.