Desultura nartatoria[1][2][3] est genus athleticum, in quo athleta, desultor[4] nominatus, nartis indutus de colle quam longissime desilire conatur.

Desultor nartatorius.
Desultores praemia accipientes.

Colles desulturae magnitudine multum variant: de aliquibus nemo plusquam 80 metra salire quit, de nonnullis autem amplius quam 200 metra saliri potest. Longissimus orbis terrarum saltus in certaminibus virilibus est 253.5 metra, a Stephano Kraft saltus; in certaminibus autem muliebribus, longissime desiluit Daniela Iraschko-Stolz, nominatim 200,0 metra.[5]

Viri desulturā nartatoriā in Olympiis hiemalibus inde a primis Olympiis anni 1924 certant; mulieres autem non antequam in Olympiis hiemalibus 2014 certaverunt.

Notae recensere

  1. Reijo Pitkäranta, Suomi-latina-suomi-sanakirja: Lexicon Finnico-Latino-Finnicum, sub voce mäkihyppy (Helsinki 2002).
  2. Iohannes Traupman, Latin and English Dictionary (Novi Eboraci: Bantam Books, 2007), s.v. ski jumping.
  3. Ebbe Vilborg. Norstedts svensk-latinska ordbok, editio secunda anni 2009, sub voce backhoppning.
  4. Reijo Pitkäranta, Suomi-latina-suomi-sanakirja: Lexicon Finnico-Latino-Finnicum, desultor nartatorius sub voce mäkihyppääjä (Helsinki 2002).
  5. Rerum status anno 2017.

Nexus externi recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad desulturam nartatoriam spectant.