Decebalus

Decebalus (Graece Δεκέβαλος; anno 86 regnare coepit, mortuus anno 106) fuit rex Dacorum qui longum bellum cum Romanis gessit ; ac primo Domitiano imperatore victorias rettulit, etiam praefecto praetorio Cornelio Fusco occiso (anno 86). Tandem a Traiano victus, cum exploratores Romani eum capturi essent, anno 106 sese ipse necavit^[1].

Quae scaena in Columna Traiana scalpta est^[2], necnon altera scaena in qua Traianus caput recisum regis mortui militibus suis exhibet^[3]. E monumento Philippis anno 1965 reperto novimus nomen decurionis alae Pannoniorum qui caput regis recidit atque Traiano reportavit : fuit quidam Tiberius Claudius Maximus^[4].

Fontes recensere

Dio Cassius libris 67 et 68 Historiae Romanae (Excerpta Ursiniana 47-49, Excerpta Valesiana 281-284, 286-287, Epitome Xiphilini 221, 229-234).
Suetonius, Domitianus cap. VI.

Vide etiam recensere

Dacii (pellicula)

Notae recensere

↑ Dio Cassius 68,14.
↑ Scaena CXLV
↑ Scaena CXLVII.
↑ *AE 1969/70, 00583 Textus :Cursus honorum Tiberii Claudii Maximi. (in capsam "EDCS-ID" imprime "EDCS-09701197"). M. Speidel, The Captor of Decebalus, JRS 1970, pp142-153.

[1] Dio Cassius 68,14.

[2] Scaena CXLV

[3] Scaena CXLVII.

[4] *AE 1969/70, 00583 Textus :Cursus honorum Tiberii Claudii Maximi. (in capsam "EDCS-ID" imprime "EDCS-09701197"). M. Speidel, The Captor of Decebalus, JRS 1970, pp142-153.

[1]

[2]

[3]

[4]