Ctenopharyngodon idella est magna species piscium herbivororum aquae dulcis familae Cyprinidarum, qui in Asia Orientali endemici sunt, primum ab Vietnamia septentrionali ad Amurem flumen in finibus Siberiae et Sinae inventus.[1] Quae cyprinida Asiana est sola species generis Ctenopharyngodontis.

Ctenopharyngodon idella

Superclassis : Osteichthyes 
Classis : Actinopterygii 
Subclassis : Neopterygii 
Infraclassis : Teleostei 
Superordo : Ostariophysi 
Ordo : Cypriniformes 
Superfamilia : Cyprinioidea 
Familia : Cyprinidae 
Subfamilia : Squaliobarbinae 
Genus : Ctenopharyngodon 
Steindachner, 1866
Species : Ctenopharyngodon idella 
(Valenciennes in Cuvier & Valenciennes, 1844)
   
Synonyma
*Leuciscus idella Valenciennes, 1844
  • Ctenopharingodon idellus (Valenciennes, 1844)
  • Ctenopharyngodon idellus (Valenciennes, 1844)
  • Leuciscus tschiliensis Basilewsky, 1855
  • Ctenopharyngodon laticeps Steindachner, 1866
  • Sarcocheilichthys teretiusculus Kner, 1867
  • Pristiodon siemionovii Dybowski, 1877
Binae Ctenopharyngodontes idellae adultae.
Ctenopharyngodon idella iuvenis.
Despectus in Ctenopharyngodontes idellas sanas.
Ctenopharyngodon idella lino monofilamentali? capta.
Ctenopharyngodon idella.

In cultura Sinica, cibo hominum colitur, sed in Europam et Civitatibus Foederatis ad herbas malas aquaticas continendas introducta est, unde species piscium maxime in productione pisciculturali per orbem terrarum facta est, plus quam quinque milliones tonnarum per annum generans.[2]

Ctenopharyngodon idella est piscis magnorum turbidorumque fluminum et lacuum consociatorum in planitiebus inundationum, qui latas temperaturarum variationes tolerare potest. Se parat ad proles propagandos inter temperaturas a 20 ad 30 gradus Celsius?.[3]

Oecologia recensere

Haec species in lacubus, stagnis, aquisque retrofluentibus magnorum fluminum habitat, ubi magna corpora aquae lente fluentis vel stantis vegetatione praedita petit.[4] Specimina fera in fluminibus rapide fluentibus ova pariunt, quae, aquá aliquantulum graviora, sese evolvunt cum secundum flumen fluitent, agitatione aquae continenter suspensa. Nonnulli auctoritates credunt ova mori, si in alveum desidunt et ibi manent.[5]

Adulti plerumque plantis aquaticis pascuntur. Talibus plantis altioribus plantisque terrestribus summersis vescuntur, sed etiam detritum, insecta, et parva invertebrata capiunt.[6][7]

Species introducta recensere

Ctenopharyngodon idella in multas orbis terrarum civitates introducta est. Inter quas in hemisphaerio septentrionali, Bosnia et Herzegovina, Britanniarum Regnum, Cechia, Civitates Foederatae, Croatia, Dania, Francia, Germania, Helvetia, Iaponia, India, Israel, Italia, Macedonia, Malaesia, Mexicum, Mons Niger, Nederlandia, Philippinae, Polonia, Romania, Serbia, Slovacia, Slovenia, Suecia, et Taivania; in hemisphaerio australi, Africa Australis.Argentina, Australia, Nova Zelandia, et Venetiola,[8]

Notae recensere

  1. Mandrak et Cudmore (2004), Biological Synopsis of Grass Carp (Ctenopharyngodon idella) Formula:Webarchive.
  2. World aquaculture production of fish, crustaceans, mollusks, etc., by principal species in 2013[nexus deficit] FAO Yearbook of Fisheries Statistics 2014.
  3. Shireman et Smith 1983.
  4. Fishbase.org.
  5. Krykhtin et Gorbach 1981.
  6. Mandrak et Cudmore 2004.
  7. Fishbase.org.
  8. Rowe, D. K., & Schipper, C. M. (1985). An assessment of the impact of grass carp (Ctenopharyngodon Idella) in New Zealand waters (Rotorua N.Z.: Fisheries Research Division, Ministry of Agriculture and Fisheries).

Bibliographia recensere

Fontes antiquiores
Eruditio
  • Billard, R. 1997. Les poissons d'eau douce des rivières de France: Identification, inventaire et répartition des 83 espèces. Lausannae: Delachaux & Niestlé.
  • Canover, G., R. Simmonds, et M. Whalen, eds. 2007. Management and Control Plan for Bighead, Black, Grass, and Silver Carps in the United States, 21–27. Vasingtoniae: Asian Carp Working Group, Aquatic Nuisance Species Task Force. PDF.
  • Chapman, Duane C., Jeremiah J. Davis, Jill A. Jenkins, Patrick M.Kocovsky, Jeffrey G. Miner, John Farver, et P. Ryan Jackson. 2013. "First evidence of grass carp recruitment in the Great Lakes Basin." Journal of Great Lakes Research 39 (4): 547–54. ISSN 0380-1330. doi:10.1016/j.jglr.2013.09.019.
  • Gerstmeier, Roland, et Thomas Romig. 1998. Die Süßwasserfische Europas. Stutgardiae: Kosmos-Verlag. ISBN 3-440-07068-9.
  • Krykhtin, M. L., et E. I. Gorbach. 1981. Reproductive ecology of the grass carp, Ctenopharyngodon idella, and the silver carp, Hypophthalmichthys molitrix, in the Amur Basin. Journal of Ichthyology 21 (2): 109-23.
  • Nico, L.G., P. L. Fuller, P. J. Schofield, et M. E. Neilson. 2012. "Grass Carp (Ctenopharyngodon idella)." Nonindigenous Aquatic Species database. Gainesville Floridae: United States Geological Survey Editio interretialis.
  • Page, L. M., et B. M. Burr. 1991. A field guide to freshwater fishes of North America north of Mexico. Bostoniae: Houghton Mifflin Company.
  • Rowe, D. K., et C. M. Schipper. 1985. An assessment of the impact of grass carp (Ctenopharyngodon Idella) in New Zealand waters. Rotorua Novae Zelandiae: Fisheries Research Division, Ministry of Agriculture and Fisheries.
  • Shireman, J. V., et C. R. Smith. 1983. Synopsis of biological data on the grass carp, Ctenopharyngodon idella (Cuvier and Valenciennes, 1884). FAO Fish. Synop. 135.
  • Skelton, P. H. 1993. A complete guide to the freshwater fishes of southern Africa. Southern Book Publishers.
  • Terofal, Fritz. 1996. Süßwasserfische in europäischen Gewässern. Monaci: Mosaik-Verlag. ISBN 3-576-10564-6.

Nexus externi recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad [Ctenopharungodonem idellam spectant.
  Situs scientifici:  • ITIS • NCBI • Biodiversity • Encyclopedia of Life • IUCN Red List • WoRMS: Marine Species • FishBase • INPN France
  Situs scientifici:  • ITIS • NCBI • Biodiversity • Encyclopedia of Life • IUCN Red List • WoRMS: Marine Species • FishBase • INPN France