Cortisolum
| Cognitores | |
|---|---|
| ChemSpider | 5551 |
| PubChem | 5754 |
| Natura chemica | |
| |
| |
| Formula summarum | C 21H 30O 5 |
| Massa molaris | 362.460 g/mol |
Cortisolum est hormon steroidum et glucocorticoidum. Medicamentum vocatur hydroxycortisonum.
In pluribus animalibus cortisolum in zona fasciculata glandulae suprarenalis formatur.
Coniunctum est cortisolum cum:
- gubernatione pressionis sanguinis,
- metabolismi glucosi,
- functionum systematis immunitatis,
- responsi inflammatorii,
- insulini liberatione.
Videtur ut cortisolum etiam memoriam, dysfunctione hippocampi causa, perficere potest[1].
Cortisoli effectus per receptoria glucocorticoidorum transmittuntur[2].
Natura chemica recensere
Substantia solida apparet alba. Substantia aestimatur stabilis, quamquam putatur, ut sub lucem prolongatam aliquid instabiliter agere possit. Una cum substantiis fortius oxidantibus agentibus molecula cortisoli detrimentum ferat. Dosis letalis 150 mg/kg aestimatur.
Nomen IUPAC est 11β,17α,21-trihydroxypregn-4-eno-3,20-dionum. Formula summarum eius est C
21H
30O
5, massa molaris 362.460 g/mol. Moleculae sunt centrum stereogenica septem. Punctum liquefactionis inter 211°C et 220°C statutum est, punctum fervoris 566.4°C. Solubilitas in aqua <1 mg/mL (i. e. cortisolum solubile in aqua facillime) est.
Biochemia recensere
Synthesis cortisoli recensere
Synthesis biochemica gradatim ab cholesterolo oritur. Gradus terminalis mutatio ab 11-desoxycortisolum per enzymum 11β-hydroxylasem in cortisolum est, quo gregi hydroxyli -OH positione 11 additur.
Metabolismus glucosi recensere
Ope cortisoli proteina in glucosum, convertuntur. Si adsit cortisolum perdiu multitudo glucosi sanguinei constanter aucta est, denique augescens valor insulini in sanguine (hyperinsulinaemia) observari potest, una cum periculo diabetis melliti vel resistentiae contra insulinum et obesitatis.
Physiologia recensere
Cortisol est in homine glucocorticoidum physiologicum maximi momenti. Solum corticosteronum quoque, tamen momento minore, effectus glucocorticoidorum exercet. Hac in re cortisolum magnitudinem glucosi sanguinei augere solet, ita corpus contra hypoglycaemiam (valorem parum magnam glucosi sanguinei) protegit.
Cortisoli et synthesis et liberatio ex zona fasciculuata glandulae suprarenalis in sanuinem secundum stimulationem glandulae hormonte adrenocorticotropino (ACTH) fit.
Curva valorum cortisoli in sanguine numerum circadianum ostendit, puncto minimo horis duabus post mediam noctem, deinde versum primam lucem cursu augescente cum maximo ad horam octavam - postea declivo succedente tenui. In senectute valores cortisoli aliquid altiores apparent.
Pathophysiologia recensere
Functiones cortisoli in morbis diversis considerantur, ut in diabete mellito et genera inflammationum, at minus in generibus multis cancri[3]. Etiam nexus inter variis morbis, ut inter morbum Alzheimerianum et diabetem ope cortisoli suspicatus est[4].
Notae recensere
- ↑ McAuley M. T., Kenny R. A., et al. (Mar 2009). "A mathematical model of aging-related and cortisol induced hippocampal dysfunction". British medical journal Neuroscience 10:26
- ↑ Heitzer M. D., Wolf I. M., Sanchez E. R., Witchel S. F., DeFranco D. B. (Dec 2007). "Glucocorticoid receptor physiology". Reviews in endocrine & metabolic disorders 8 (4): 321-30
- ↑ Larsson S. C., Lee W.-H., Kar S., Burgess S., Allara E. (Sep 2021). "Assessing the role of cortisol in cancer: a wide-ranged Mendelian randomisation study". British journal of cancer 125 (7): 1025-9 doi:10.1038/s41416-021-01505-8
- ↑ Notarianni E. (Iul 2017). "Cortisol: Mediator of association between Alzheimer's disease and diabetes mellitus?". Psychoneuroendocrinology 81: 129-37 doi:10.1016/j.psyneuen.2017.04.008
Nexus interni
Nexus externi recensere
 |